Σελίδες

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

ΕΝΒΕΡ ΧΟΤΖΙΑ – μεγάλος μαρξιστής λενινιστής, δάσκαλος και καθοδηγητής του παγκόσμιου προλεταριάτου

ΕΝΒΕΡ ΧΟΤΖΙΑ – μεγάλος μαρξιστής λενινιστής, δάσκαλος και καθοδηγητής του παγκόσμιου προλεταριάτου
clip_image001
Επανάσταση, όργανο της Οργάνωσης Κομμουνιστών Μαρξιστών-Λενινιστών Ελλάδας (ΟΚΜΛΕ),
αρ. φύλ. 10, Οχτώβρης 1983

ΕΝΒΕΡ ΧΟΤΖΙΑ – μεγάλος μαρξιστής λενινιστής, δάσκαλος και καθοδηγητής του παγκόσμιου προλεταριάτου
Στις 16 Οχτώβρη συμπληρώνονται 75 χρόνια από την μέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Μαρξιστής-Λενινιστής, πιστός μαθητής των Μαρξ-Ενγκελς-Λένιν-Στάλιν, δάσκαλος και καθοδηγητής του παγκόσμιου προλεταριάτου σύντροφος Ενβέρ Χότζια.
Αυτή τη μέρα, όλοι οι Μαρξιστές-Λενινιστές, όλοι οι ταξικά συνειδητοί εργάτες του κόσμου και όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι, και πρώτα απόλα ο Αλβανικός λαός, θα γιορτάσουν και θα τιμήσουν τα 75χρονα του μεγάλου γιού του Αλβανικού λαού, ιδρυτή και καθοδηγητή του ένδοξου Κομμουνιστικού Κόμματος Αλβανίας, σημερινού Κόμματος Εργασίας Αλβανίας, και μεγάλου γιού του διεθνούς προλεταριάτου, της μεγαλύτερης αναμφισβήτητα σήμερα, και από τα μέσα της δεκαετίας του ’50, επαναστατικής φυσιογνωμίας του διεθνούς εργατικού και κομμουνιστικού Μαρξιστικού-Λενινιστικού κινήματος.
Από τα 75 χρόνια της ένδοξης ζωής του, ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια αφιέρωσε πάνω από 50 χρόνια στην υπόθεση της απελευθέρωσης της εργατικής τάξης από την καπιταλιστική σκλαβιά, την καταπίεση και την εκμετάλλευση, στην υπόθεση της προλεταριακής επανάστασης και του κομμουνισμού, στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού μετά τη νίκη της λαϊκής επανάστασης στην Αλβανία, και την υπεράσπιση και στερέωση της διχτατορίας του προλεταριάτου καθώς και στην συνεπή και αδιάλλακτη υπεράσπιση της καθαρότητας των επαναστατικών αρχών του Μαρξισμού-Λενινισμού.
Ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια γεννήθηκε στο Αργυρόκαστρο στις 16 Οχτώβρη 1908. Αφού τελείωσε το γυμνάσιο της Κορυτσάς στα 1930, πήγε ύστερα στην Γαλλία για πανεπιστημιακές σπουδές. Στο Παρίσι ήρθε σ’ επαφή με την σύνταξη της εφημερίδας «Ουμανιτέ», όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας. Έγινε συνεργάτης της δημοσιεύοντας σ’ αυτή διάφορα υλικά που κατάγγελναν το καθεστώς του Ζώγου στην Αλβανία.
Στην Αλβανία υποχρεώθηκε να επιστρέψει το 1936, χρόνο που είχε γίνει ήδη κομμουνιστής. Την επαναστατική του δράση στην Αλβανία την άρχισε σαν καθηγητής στο γυμνάσιο των Τιράνων και ύστερα στο Λύκειο της Κορυτσάς. Εκεί ήρθε σε επαφή με την Κομμουνιστική Ομάδα της Κορυτσάς και έγινε ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της.
Στις παραμονές της φασιστικής κατοχής και μετά την κατάληψη της Αλβανίας από τους φασίστες καταχτητές, ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια αφιέρωσε ολόκληρη τη δραστηριότητά του στην οργάνωση της αντίστασης του αλβανικού λαού ενάντια στους κατακτητές. Όμως η επαναστατική του δράση έγινε γνωστή στους κατακτητές και γι’ αυτό και τον απέλυσαν. Τότε με απόφαση της Κομμουνιστικής Ομάδας της Κορυτσάς στάλθηκε στα Τίρανα για ίδρυση οργάνωσης εκεί.
Η Κομμουνιστική οργάνωση των Τιράνων με επικεφαλής των Ενβέρ Χότζια έπαιξε σπουδαίο ρόλο, τόσο στην οργάνωση του αντιφασιστικού αγώνα όσο και στην ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος Αλβανίας.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας ιδρύθηκε στις 8 Νοέμβρη 1941 στη σύσκεψη των Κομμουνιστικών Ομάδων που συνήλθε παράνομα στα Τίρανα. Την καθοδήγησή του ανέλαβε προσωρινά Κεντρική Επιτροπή με επικεφαλής τον σύντροφο Ενβέρ Χότζια.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας με επικεφαλής τον Ενβέρ Χότζια οργάνωσε και καθοδήγησε την αντίσταση του Αλβανικού λαού ενάντια στους Ιταλούς και τους Χιτλεροφασίστες κατακτητές, ίδρυσε το Εθνικοαπελευθερωτικό Μέτωπο και στη συνέχεια των Εθνικοαπελευθερωτικό Αλβανικό Στρατό. Κύριος οργανωτής και εκπαιδευτής του Εθνικοαπελευθερωτικού Αλβανικού Στρατού ήταν ο γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Αλβανίας Ενβέρ Χότζια.
Στις 29 Νοέμβρη του 1944, πριν ακόμα τελειώσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, απελευθερώθηκε από τον ΕΑΑΣ και η τελευταία κατεχόμενη από τα στρατεύματα κατοχής, πόλη της Αλβανίας, η Σκόδρα. Η ημερομηνία αυτή σήμανε την ολοκληρωτική απελευθέρωση της Αλβανίας και τον θρίαμβο της Λαϊκής Επανάστασης. «Με την ολοκληρωτική απελευθέρωση της πατρίδας και τη νίκη της Λαϊκής Επανάστασης στις 19 Νοέμβρη 1944, τελείωνε στην Αλβανία η φασιστική υποδούλωση. Ταυτόχρονα καταργήθηκε κάθε εξάρτηση από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, διακόπηκε κάθε επαφή και σχέση υποδούλωσης και ο Αλβανικός λαός απόχτησε την πλήρη εθνική του ανεξαρτησία. Ταυτόχρονα ανέτρεψε την πολιτική εξουσία των φεουδαρχών και της αστικής τάξης. Η Αλβανία αποσπάστηκε για πάντα από το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα» (Ιστορία του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας, σελ. 272, Τίρανα 1971).
Από τότε η Αλβανία μπήκε στο δρόμο των μεγάλων οικονομικοκοινωνικών μετασχηματισμών και σήμερα είναι η μ ό ν η σοσιαλιστική χώρα, που απόμεινε στον κόσμο, μετά την παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση και στις άλλες ρεβιζιονιστικές χώρες, η οποία οικοδομεί με τις δυνάμεις της νικηφόρα το σοσιαλισμό σε συνθήκες ενός άγριου καπιταλιστικού και ιμπεριαλιστικού περίγυρου.
Στην περίοδο 1941-1944, το όνομα του συντρόφου Ενβέρ Χότζια δεν συνδέεται μόνο με την ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος Αλβανίας, που και εδώ η συμβολή του υπήρξε αποφασιστικής σημασίας, αλλά και με τη σωστή οργάνωση και καθοδήγηση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του Αλβανικού λαού, κάτω από την καθοδήγηση του ΚΚΑ, που οδήγησε στην θριαμβευτική νίκη, στην ανατροπή των αντιδραστικών κυρίαρχων τάξεων και στην κατάληψη της πολιτικής εξουσίας.
Μια απλή σύγκριση αυτού του γεγονότος, με την κατάληξη του αντιφασιστικού αγώνα στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Γαλλία κ.λ.π., που καθοδηγούνταν από τα αντίστοιχα Κομμουνιστικά κόμματα, αρκεί για να δείξει την μεγάλη συμβολή του συντρόφου Ενβέρ Χότζια και του ΚΚΑ στην σκληρή πάλη ενάντια στους ξένους καταχτητές, ιδιαίτερα όμως στην απόκρουση και την συντριβή των ύπουλων σχεδίων και των συνομωσιών των Αγγλοαμερικάνων ιμπεριαλιστών σε βάρος της Αλβανίας, που χωρίς αυτή τη συντριβή των σχεδίων τους δεν θα ήταν δυνατός ο θρίαμβος της επανάστασης στην Αλβανία.
Το παράδειγμα της επαναστατικής δράσης του Κομμουνιστικού Κόμματος Αλβανίας με επικεφαλής τον σύντροφο Ενβέρ Χότζια είναι σήμερα πολύ διδακτικό και έχει εξαιρετική επικαιρότητα για όλα τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και την επαναστατική δράση των Μαρξιστικών Λενινιστικών κομμάτων.
Στην περίοδο 1944-1956 το όνομα του Ενβέρ Χότζια συνδέεται στενά με την συντριβή των διαφόρων οπορτουνιστικών ομάδων στο Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας, και ιδιαίτερα με το ξεσκέπασμα και την συντριβή των πρακτόρων του ρεβιζιονιστή προδότη Τίτο, ο οποίος ξεσκεπάστηκε οριστικά το 1948 από το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα με επικεφαλής τον Στάλιν. Το όνομά του συνδέεται επίσης στενά με τη σωστή γραμμή των μεγάλων επαναστατικών οικονομικοκοινωνικών μετασχηματισμών στην Αλβανία, τη σωστή διεξαγωγή της ταξικής πάλης στην ίδια περίοδο, με τη στερέωση της Λαϊκής Εξουσίας και της διχτατορίας του προλεταριάτου στην Αλβανία.
Μετά το θάνατο του μεγάλου Στάλιν (Μάρτης 1953), και ιδιαίτερα μετά την ανοιχτή εμφάνιση του Χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ (Φλεβάρης 1956) που διατύπωσε μια αντεπαναστατική ρεβιζιονιστική πολιτική γραμμή, για το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας, με επικεφαλής τον σύντροφο Ενβέρ Χότζια, αρχίζει μια νέα, πολύ δύσκολη, αλλά ένδοξη ιστορική περίοδος, η περίοδος της αποφασιστικής απόρριψης των αντεπαναστατικών ρεβιζιονιστικών θέσεων του 20ου συνεδρίου του ΚΚΣΕ, η περίοδος της θαρραλέας υπεράσπισης της καθαρότητας των επαναστατικών αρχών του μαρξισμού-λενινισμού και της αδιάλλαχτης καταπολέμησης του χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού.
Στο ένδοξο ΚΕΑ και προσωπικά στο σύντροφο Ενβέρ Χότζια ανήκει η μεγάλη τιμή και τόλμη της αντίστασης και πάλης ενάντια στο χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό και της διεξαγωγής της με συνέπεια από τότε ως σήμερα.
Ιστορικός θα μείνει ο λόγος του σ. Ενβέρ Χότζια στη σύσκεψη των 81 Κομμουνιστικών Κομμάτων το 1960 στη Μόσχα και μεγάλο παράδειγμα επαναστατικής αποφασιστικότητας και θάρρους θα μείνει στην ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος η στάση του σ. Ενβέρ Χότζια που ύψωσε το ανάστημά του μέσα στην ίδια τη Μόσχα και υπεράσπισε το μαρξισμό-λενινισμό και τον μεγάλο Στάλιν και πέταξε κατάμουτρα στην προδοτική χουρστσωφική κλίκα εκείνη την περίφημη ιστορική φράση: «το καλό και αθάνατο έργο του Στάλιν πρέπει όλοι να το υπερασπίσουμε, όποιος δεν το υπερασπίζει είναι οπορτουνιστής και δειλός».
Την πάλη ενάντια στο χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό μέσα στην Αλβανία ο Ενβέρ Χότζια την διεξήγαγε όχι μόνο με μεγάλη αποφασιστικότητα αλλά και με πολύ προσοχή, σύνεση και διορατικότητα, πετυχαίνοντας έτσι την πλήρη απομόνωση και την γρήγορη συντριβή των αντικομματικών, προδοτικών στοιχείων, που θέλησαν να υποστηρίξουν τις αντεπαναστατικές απόψεις των χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να δυναμώσει η ενότητα του ΚΕΑ και η ενότητα κόμματος και λαού, να δυναμώσει και να στερεωθεί παραπέρα η διχτατορία του προλεταριάτου στην Αλβανία.
Ο σ. Ενβέρ Χότζια δεν καθοδήγησε μόνο την πάλη μέσα στην Αλβανία ενάντια στον χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό αλλά και καθοδήγησε και καθοδηγεί ακόμα με επιτυχία και τη μεγάλη, τη μεγαλύτερη και οξύτερη ως τα σήμερα στην ιστορία του εργατικού κινήματος, ιδεολογική και πολιτική πάλη σε διεθνές επίπεδο μεταξύ του μαρξισμού-λενινισμού από τη μια και του χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού από την άλλη. Αυτός σύντριψε οριστικά στο ιδεολογικό και πολιτικό πεδίο της αντεπαναστατικές απόψεις τους χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού.
Η συμβολή του σ. Ενβέρ Χότζια στην πάλη ενάντια στο χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό είναι ανεχτίμητη, πολύ μεγάλη και παγκόσμιας ιστορικής σημασίας για το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα γιατί: πρώτο, απορρίπτοντας αποφασιστικά το χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό, έδειξε στο προλεταριάτο όλων των χωρών τον επαναστατικό μαρξιστικό-λενινιστικό δρόμο και δεύτερο έδωσε θάρρος στους Κομμουνιστές των άλλων χωρών να ξεσηκωθούν και να αντισταθούν στο χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό και να προχωρήσουν στην ανασύνταξη των επαναστατικών δυνάμεων των χωρών τους και στην ίδρυση επαναστατικών μαρξιστικών-λενινιστικών κομμάτων. Η συμβολή του γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, αν αναλογιστεί κανείς, ότι από όλα τα Κομμουνιστικά Κόμματα των πρώην σοσιαλιστικών χωρών και των καπιταλιστικών χωρών, το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας είναι το μ ό ν ο κόμμα, που δεν εκφυλίστηκε σε ρεβιζιονιστικό κόμμα και έμεινε και παραμένει κόμμα επαναστατικό μαρξιστικό-λενινιστικό.
Στη νικηφόρα πάλη του ενάντια στο χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό δεν υπεράσπισε μόνο τις επαναστατικές αρχές του μαρξισμού-λενινισμού αλλά έθεσε και έλυσε μια σειρά ζητήματα του κομμουνιστικού κινήματος, όπως το ζήτημα της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση και της μετατροπής της σε ιμπεριαλιστική υπερδύναμη, το ζήτημα των αιτιών του εκφυλισμού των πρώην κομμουνιστικών κομμάτων, μια σειρά ζητήματα που συνδέονται με την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, όπως διεξαγωγή της ταξικής πάλης, ύπαρξη και ρόλος των ανταγωνιστικών και μη ανταγωνιστικών αντιθέσεων στο σοσιαλισμό, ηγετικός ρόλος του κόμματος, σχέσεις κόμματος και λαού, διχτατορία του προλεταριάτου, κλπ. Ο σ. Ενβέρ Χότζια πλούτισε και ανέπτυξε παραπέρα τη μαρξιστική διδασκαλία.
Μεγάλη και ιστορικής σημασίας για το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα είναι επίσης η συμβολή του Ενβέρ Χότζια στο ξεσκέπασμα του κινέζικου ρεβιζιονισμού και ιδιαίτερα των αντεπαναστατικών ρεβιζιονιστικών απόψεων του Μάο Τσε Τουνγκ καθώς και στην επιστημονική θεμελίωση της θέσης ότι «η κινέζικη επανάσταση έμεινε αστικο-δημοκρατική επανάσταση και δεν εξελίχθηκε σε σοσιαλιστική επανάσταση». Αυτό βοήθησε στο ξεσκέπασμα του κινέζικου σοσιαλιμπεριαλισμού.
Στα θεωρητικά του έργα «η γιουγκοσλάβικη ‘‘αυτοδιαχείριση’’ καπιταλιστική θεωρία και πράξη», «ιμπεριαλισμός και επανάσταση», «ο ευρωκομμουνισμός είναι αντικομμουνισμός», στα διάφορα θεωρητικά άρθρα του καθώς και στις εισηγήσεις του στα συνέδρια του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας, ο σ. Ενβέρ Χότζια διεξάγει μια ανοιχτή πάλη αρχών ενάντια σ’ όλους τους εχθρούς και αποστάτες του μαρξισμού, ενάντια σε όλες τις αποχρώσεις του σύγχρονου ρεβιζιονισμού (χρουστσωφικό, γιουγκοσλαβικό, κινέζικο και ευρωκομμουνισμό). Σ’ αυτά υπερασπίζει τη μαρξιστική θεωρία της ταξικής πάλης και της βίαιης ένοπλης προλεταριακής επανάστασης ενάντια στην αντεπαναστατική θεωρία της συνεργασίας των τάξεων και τον «ειρηνικό κοινοβουκευτικό» ρεφορμιστικό δρόμο των σύγχρονων ρεβιζιονιστών, απορρίπτει και ξεσκεπάζει τις αντεπαναστατικές θεωρίες του «κόμματος όλου του λαού» και του «κράτους όλου του λαού» των χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών και υπερασπίζει τη θεωρία του μαρξισμού-λενινισμού για το επαναστατικό κόμμα της εργατικής τάξης και τη διχτατορία του προλεταριάτου, υπερασπίζει τον ηγεμονικό ρόλο του προλεταριάτου στην αντιιμπεριαλιστική και προλεταριακή επανάσταση και απορρίπτει τις διάφορες αντεπαναστατικές απόψεις που αρνούνται τον ηγεμονικό του ρόλο, υπερασπίζει τον προλεταριακό διεθνισμό ενάντια σον σωβινισμό και τον κοσμοπολιτισμό, υπερασπίζει τη μαρξιστική θεωρία σχετικά με την οικοδόμηση του σοσιαλισμού και απορρίπτει και ξεσκεπάζει τις αντιμαρξιστικές θεωρίες των σύγχρονων ρεβιζιονιστών σχετικά με το σοσιαλισμό.
Στα έργα του ο σ. Ενβέρ Χότζια πλούτισε και ανέπτυξε παραπέρα το μαρξισμό-λενινισμό σ’ όλα τα συστατικά του μέρη, όπως τη διδασκαλία για τον ιμπεριαλισμό και την προλεταριακή επανάσταση, για τον ηγεμονικό ρόλο του προλεταριάτου και της καθοδήγησης του κομμουνιστικού κόμματος, για τις τάξεις και το κράτος, για την ταξική πάλη και τη διχτατορία του προλεταριάτου, για τα ζητήματα που αφορούν την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, για τον προλεταριακό διεθνισμό κλπ.
Μεγάλης σημασίας για τους μαρξιστές-λενινιστές είναι τα έργα του συντρόφου Ενβέρ Χότζια «Σκέψεις για την Κίνα», «Με τον Στάλιν», «Οι χρουστσωφικοί», «Ο αγγλοαμερικάνικος κίνδυνος για την Αλβανία», «Οι τιτοϊκοί», κλπ.
Όλα τα έργα του σ. Ενβέρ Χότζα έχουν μεγάλη θεωρητική και πραχτική αξία για ολόκληρο το διεθνές εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα, αποτελούν σπουδαία όπλα στα χέρια του προλεταριάτου και των μαρξιστών-λενινιστών στην πάλη τους ενάντια στον καπιταλισμό, το φασισμό, το ρεβιζιονισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον σοσιαλιμπεριαλισμό, στην πάλη τους για τη βίαιη ανατροπή του καπιταλισμού, τη συντριβή της κρατικής μηχανής, την εγκαθίδρυση της διχτατορίας του προλεταριάτου και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας και θα μείνουν για πάντα στο θησαυροφυλάκιο του μαρξισμού-λενινισμού.
Ακόμα ο σ. Ενβέρ Χότζια διεξάγοντας μια οξύτατη, συνεχή και συνεπή πάλη ενάντια στην επιθετική πολιτική του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και του σοβιετικού σοσιαλιμπεριαλισμού και των άλλων ιμπεριαλιστών, ανέλυσε επιστημονικά τη σημερινή διεθνή κατάσταση και επεξεργάστηκε τη μόνη υπάρχουσα σωστή στρατηγική και ταχτική για την ανάπτυξη της επαναστατικής πάλης του διεθνούς προλεταριάτου κα του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος των λαών και καθόρισε την επαναστατική εξωτερική πολιτική της ΛΣΔ Αλβανίας.
Οι μαρξιστές-λενινιστές πρέπει να μελετήσουν συστηματικά, να υπερασπίσουν και να προβάλλουν το επαναστατικό έργο του σ. Ενβέρ Χότζια, αποκρούοντας ταυτόχρονα αποφασιστικά. Την, όχι τυχαία, εχθρική στάση που κρατάν απέναντι σ’ αυτό οι σύγχρονοι ρεβιζιονιστές όλων των αποχρώσεων καθώς και οι διάφορες μικροαστικές οπορτουνιστικές ομάδες, που στην περίπτωσή τους η εχθρική στάση παίρνει πιο ραφιναρισμένες μορφές, όπως τη μορφή της αποσιώπησης, της υποτίμησης, της «αυτοτελούς επαλήθευσης», κλπ.
Στο συνεπή δοκιμασμένο και αλύγιστο προλετάριο επαναστάτη, στον πιστό συνεχιστή του αθάνατου έργου των Μαρξ-Ενγκελς-Λένιν-Στάλιν, στο μεγάλο μαρξιστή-λενινιστή δάσκαλο και καθοδηγητή του παγκόσμιου προλεταριάτου σύντροφο Ενβέρ Χότζια ευχόμαστε ολόψυχα υγεία και να ζήσει πολλά-πολλά χρόνια σαν τα ψηλά βουνά της Αλβανίας, για να καθοδηγήσει το παγκόσμιο προλεταριάτο στις μεγάλες ταξικές μάχες ενάντια στο σύγχρονο ρεβιζιονισμό (χρουστσωφικό, γιουγκοσλάβικο, κινέζικο και ευρωκομμουνισμό), τον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον σοσιαλιμπεριαλισμό.

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Ενβέρ Χότζια: Λόγος στους εκλογείς - 12 Νοεμβρίου 1982

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ», όργανο της Οργάνωσης των Κομμουνιστών Μαρξιστών-Λενινιστών Ελλάδας (ΟΚΜΛΕ), Χρόνος 1 Αριθ. φύλλου 11, Νοέμβρης 1982

 

Ενβέρ Χότζια:  Λόγος στους εκλογείς


Ο σύντροφος Ένβέρ Χότζια, με αφορμή τις εκλογές στη ΛΣΔ Αλβανίας για την ανανέωση της Λαϊκής Βουλής και τον καθορισμό του σαν υποψηφίου βουλευτή για τη Λαϊκή Βουλή, στις 12 Νοεμβρίου εκφώνησε, στην εκλογική περιφέρεια 210 των Τιράνων, έναν βαρυσήμαντο πολίτικο λόγο. Στο λόγο αυτό ο σ. Ένβέρ Χότζια αναφέρεται στην εσωτερική κατάσταση της ΛΣΔ Αλβανίας καθώς και στη διεθνή και τοποθετείται πάνω σε μια σειρά ζητήματα και γεγονότα της διεθνούς πολιτικής ζωής.
Ο λόγος του σ. Ένβέρ Χότζια είναι ένας λόγος μεγάλης πολιτικής σημασίας γιατί αναλύει από μαρξιστική-λενινιστική σκοπιά τη σημερινή διεθνή κατάσταση και ταυτόχρονα εκφράζει την επαναστατική μαρξιστική-λενινιστική εξωτερική πολιτική της ΛΣΔ Αλβανίας, της μόνης σοσιαλιστικής χώρας σήμερα στο κόσμο, και την επαναστατική γραμμή του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας.
Ο λόγος του σ. Ένβέρ Χότζια επιβεβαιώνει ακόμα μια φόρα την επαναστατική μαρξιστικη-λενινιστική γραμμή του ΚΕΑ και την σωστή επαναστατική εξωτερική πολιτική της ΛΔΣ Αλβανίας, την οποία προσπαθούν απεγνωσμένα να διαστρεβλώσουν οι προδότες ρεβιζιονιστές όλων των αποχρώσεων όπως το ρεβιζιονιστικό «Κ»ΚΕ και το «Κ»ΚΕ εσωτ., οι μαοϊκοί ρεβιζιονιστές των «Κ»ΚΕ Μ-Λ (αρ.πολιτική), «Κ»ΚΕ Μ-Λ (Προλ. Σημαία), ΕΚΚΕ, Μ-Λ «Κ»ΚΕ, Μ-Λ «Κ»ΚΚΕ (ανασυγκροτημένο), και η μικροαστική ρεβιζιονιστική καθοδήγηση της ΣΑΚΕ και διάφοροι άλλοι οπορτουνιστές. Επιβεβαιώνει ακόμα μια φόρα ότι το ένδοξο και ηρωικό Κόμμα Εργασίας Αλβανίας με επικεφαλής το μεγάλο προλετάριο επαναστάτη και επιφανή μαρξιστή-λενινιστή σ. Ένβέρ Χότζια στέκεται πάντα στην πρώτη γραμμή της σκληρής πάλης ενάντια στο σύγχρονο ρεβιζιονισμό όλων των αποχρώσεως (σοβιετικό, γιουγκοσλάβικο, κινέζικο, ευρωκομουνισμό), ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον σοσιαλιμπεριαλισμό (σοβιετικό και κινέζικο) και ενάντια στις δυο υπερδυνάμεις, ΕΠΑ και ΕΣΣΔ, τους μεγαλύτερους εχθρούς όλων των λαών του κόσμου.
Η ΛΣΔ Αλβανίας δείχνει σήμερα στο προλεταριάτο και τους λαούς όλων των χωρών το δρόμο για να απαλλαγούν από την ιμπεριαλιστική και σοσιαλιμπεριαλιστική εξάρτηση και από την καπιταλιστική καταπίεση και εκμετάλλευση.
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω ολόκληρο το λόγο του σ. Ένβέρ Χότζια. Η αναδημοσίευση γίνεται από τη μπροσούρα : Ένβέρ Χότζια, Λόγος μπροστά στους εκλογείς, εκδοτικό «8 Νοέμβρη», Τίρανα 1982

* * *

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες εκλογείς,

Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ ανάμεσά σας, ανάμεσα στους αγαπημένους ανθρώπους της ακριβής μας πρωτεύουσας και σας ευχαριστώ για τη μεγάλη τιμή που μου χάνατε, να με καθορίσετε υποψήφιο βουλευτή σας στη Λαϊκή Βουλή. Η εμπιστοσύνη σας προς το άτομό μου ανήκει στο ένδοξό μας Κόμμα, που μας έφερε αυτές τις άσπρες μέρες που απολαμβάνουμε σήμερα, το Κόμμα που μας καθοδηγεί με διαυγή νου και σίγουρο χέρι προς ένα μέλλον ακόμα πιο ευτυχισμένο και πιο ωραίο. Το Κόμμα έμαθε εμάς, τα παιδιά του, πως να αγωνιζόμαστε και πως να δουλεύουμε για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία της Πατρίδας. Ήταν αυτό το Κόμμα που μας έκαμε συνειδητούς για την υπόθεση της εργατικής τάξης, αυτό που μας έδωσε τη γνώση και τη δύναμη να υπηρετούμε την υπόθεση της οικοδόμησης τον σοσιαλισμού στην Αλβανία.
Γι’αυτό, όπως σε κάθε άλλη στιγμή, έτσι και σ'αυτές τις επίσημες στιγμές, που ετοιμαζόμαστε να ψηφίσουμε για την ανανέωση της Λαϊκής Βουλής, οι καλύτερες σκέψεις μας, τα αισθήματά μας αγάπης και βαθιάς ευγνωμοσύνης στρέφονται προς το Κόμμα, προς την ορθή γραμμή του, την ακλόνητη αφοσίωση του στο μαρξισμό - λενινισμό.
Κλείνουν κιόλας τέσσερις δεκαετίες του ζούμε και δουλεύουμε ελεύθεροι στην Πατρίδα μας. Όταν βλέπουμε το δρόμο του περάσαμε, όλοι μας αισθανόμαστε μεγάλη χαρά για τα επιτεύγματά μας και δικαιολογημένη περηφάνια για το μόχθο και τον ίδρωτα που έχυσαν οι άνθρωποί μας. Η περίοδος αύτη θα μείνει στην ιστορία σαν περίοδος κατά την οποία εκδηλώθηκαν μ όλη τη δύναμή τους το σθένος και η ζωτικότητα του λαού μας, το αγωνιστικό του πνεύμα και η επιμονή στο έργο του, η μεγάλη δίψα για μάθηση και το προοδευτικό πνεύμα. Ήταν αυτές οι υψηλές αρετές, τις όποιες το Κόμμα μπόρεσε να τις προβάλει και να τις μετατρέπει σε μεγάλη κινητήρια δύναμη που έκαμαν δυνατή τη γρήγορη και επιτυχή πραγματοποίηση των μεγάλων κοινωνικών και οικονομικών μετασχηματισμών που τους ζήσαμε. Ήταν αυτός 6 φιλελεύθερος και επαναστατικός χαρακτήρας των ανθρώπων μας, ήταν τα διδάγματα που αυτοί έβγαλαν ατό το πικρό παρελθόν, όταν την Αλβανία δυνάστευαν και καταπίεζαν οι ξένοι, του ώθησαν τους ανθρώπους μας να ενωθούν σύσσωμα γύρω από το Κόμμα και κάτω από την καθοδήγησή του να αγωνιστούν και να βγουν νικητές έτί των συνωμοσιών και των έτεμ-βάσεων των ιμπεριαλιστών και έπί της προδοσίας των σύγχρονων ρεβιζιονιστών, γιουγκοσλάβων, σοβιετικών και κινέζων.
Για όλους μας, για όλο το λαό μας, οι εκλογές για τη Λαϊκή Βουλή, είναι μια ευκαιρία να συναντηθούμε και να συζητήσουμε, να κάνουμε τον απολογισμό της δουλείας που έγινε και να εξετάσουμε τα καθήκοντα του μας αναμένουν.
Οι νέες εκλογές βρίσκουν την Αλβανία σίγουρη για τις τύχες της, μια χώρα που στέκει γερά στο πόδια της, που έχει ξεκάθαρες τις προοπτικές και το μέλλον της εγγυημένο. Ποτέ άλλοτε ο αλβανικός λαός δεν ήταν όσο σήμερα ενωμένος στα ενδιαφέροντά του, στις πολιτικές και ιδεολογικές απόψεις, στους κανόνες ηθικής και τους κοινωνικούς τρόπους συμπεριφοράς. Αυτή η ατσάλινη ενότητα, σφυρηλατημένη από το Κόμμα στις ηρωικές μάχες για την απελευθέρωση της Πατρίδας και στους μεγάλους σοσιαλιστικούς μετασχηματισμούς, βρίσκεται σήμερα στα θεμέλια της λαϊκής εξουσίας, της λευτεριάς και της ανεξαρτησίας της Πατρίδας και τα κάνει αυτά ασάλευτα και ακατάβλητα. Είναι αυτή η ενότητα η μεγάλη και μονολιθική δύναμη που έκαμε να αντιμετωπιστούν οι άγριοι εχθροί και να συντριβούν οι σκευωρίες και οι συνωμοσίες τους.
Σ’ αυτή την ενότητα του Κόμματος και του λαού έσπασε τα μούτρα του και ο Μεχμέτ Σέχου, ένας από τους πιο επικίνδυνους προδότες και εχθρούς της σοσιαλιστικής Αλβανίας. Πολλές φορές είχε κριτικαριστεί από το Κόμμα για βαριά λάθη, αλλά μπόρεσε να καμουφλαριστεί. Σύμφωνα με ντοκουμέντα που ανακαλύφτηκαν και αδιάψευστες μαρτυρίες αποδείχνεται ότι πριν από τον πόλεμο ακόμα ειχε μπει στην υπηρεσία της αμερικάνικης κατασκοπίας. Στην διάρκεια του πολέμου και μετά την απελευθέρωση ο Μεχμέτ Σέχου ενέργησε και δούλεψε στην Αλβανία σαν μισθοφόρος των ξένων και κάτω από τιςς διαταγές τους. Ακόμα από τότε που ήταν στην πρώτη Ταξιαρχία, στρατολογήθηκε και από τη γιουγκοσλάβικη μυστική υπηρεσία πληροφοριών (ΟΖΝΑ, σήμερα UDB), παραΰστερα και από τη σοβιετικήη KGB, τις οποίες και υπηρέτησε με ζήλο. Με την υπόδειξη και σύμφωνα με τις οδηγίες των ξένων κέντρων κατασκοπείας, ιδιαίτερα της CIA και της UDB, αυτός και η ομάδα των συνωμοτών που συνδέονταν μαζί του και που παραπέμφθηκαν τώρα στην ανάκριση, έχουν δουλέψει για να καταστρέψουν το Κόμμα και τη λαϊκή εξουσία και να βάλουν την Αλβανία κάτω από την ξένη κυριαρχία.
Για να εφαρμόσουν τα ανατρεπτικά και ληστρικά σχέδια που τα επεξεργάστηκαν οι πάτρωνές τους στην Ουάσιγκτον, το Βελιγράδι κι αλλού, ο Μεχμέτ Σέχου και συντροφιά ήταν προετοιμασμένοι για βαριά εγκλήματα. Ο Μεχμέτ Σέχου είχε πάρει διαταγή από τη γιουγκοσλάβικη UDB να δολοφονήσει τον Πρώτο Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής και άλλους ηγέτες του Κόμματος και του Κράτους, καθώς και να συνθλίψει με τρομοκρατικά μέσα όλους εκείνους που θα ξεσηκώνονταν ενάντια σ' αυτή τη μεγάλη προδοσία. Και αν αυτοί δε μπόρεσαν να ενεργήσουν για την πραγματοποίηση των εγκληματικών τους σκοπών, αυτό συνδέεται με το μεγάλο φόβο που είχαν από το λαό και το Κόμμα, από την ατσάλινη ενότητα, που δεν αφήνει σε κανένα εχθρό να σαλέψει, όσο ύπουλος και σατανικός κι αν είναι. O Μεχμέτ Σέχου δε μπόρεσε ποτέ να διαστρεβλώσει τη γραμμή του Κόμματος, γιατί αν θα επιχειρούσε να κάμει αυτό, θα ξεσκεπάζονταν αμέσως.
Βρισκόμενος ανάμεσα σε δύο πυρά, ανάμεσα στην απαίτηση της UDB, που καίγονταν το έδαφος κάτω από τα πόδια της στην Κοσόβα, και το φόβο μπροστά στην ενότητα του Κόμματος και του λαού, δεν έμεινε άλλο στο Μεχμέτ Σέχου παρά ο επαίσχυντος δρόμος της αυτοκτονίας.
Η μεγάλη ενότητα του λαού μας έχει την πηγή της στην ορθή γραμμή του Κόμματος, που πάντα ενσαρκώνει και εκφράζει τα ιστορικά αιτήματα των μαζών. O λαός οραματίζονταν να ζήσει ελεύθερος και ανεξάρτητος στον τόπο του, να εξαλείψει την κοινωνική εκμετάλλευση και καταπίεση, να ξεπεράσει την από αιώνες καθυστέρηση. Ζητούσε τη γενική χειραφέτηση της αλβανικής κοινωνίας, την απελευθέρωση όλων των δημιουργικών δυνάμεων, την ελεύθερη ανάπτυξη των ικανοτήτων και των μουδιασμένων από τα καθεστώτα του παρελθόντος ταλέντων. Ήθελε να ’ταν αφέντης ατή χώρα του και ισότιμος στις σχέσεις του με τ' άλλα έθνη.
Τις επιθυμίες αυτές ο λαός μας, κάτω από την καθοδήγηση του Κόμματος, τις πραγματοποίησε πλέρια. Αυτά είναι μια πραγματικότητα απτή, ζωντανή, που τη βλέπουμε, τη ζούμε καθημερινά. Η σοσιαλιστική Αλβανία είναι μια χώρα και ένα κράτος απόλυτα ελεύθερο και ανεξάρτητο, που τίποτε και σε κανέναν δεν οφείλει. Για τη χώρα μας είναι ξένα κι απαράδεχτα οι κηδεμονίες και οι υπαγορεύσεις, οι επεμβάσεις και τα χρέη, από τα όποια υποφέρουν όχι μόνον πολλά μικρά, αλλά και μεγάλα κράτη. Ποτέ η Αλβανία δεν είχε μια τόσο γερή διεθνή θέση όσο σήμερα.
Μέσα σε σχετικά πολύ σύντομη περίοδο η Αλβανία, από χώρα φτωχιά, που δε χόρταινε ψωμί, έγινε χώρα γεμάτη με φάμπρικες και εργοστασιακά συγκροτήματα, ορυχεία και υδροηλεκτρικούς σταθμούς, κάμπους με εγγειοβελτιωτικά και αρδευτικά έργα, με σχολεία και επιστημονικά ιδρύματα. Οι άνθρωποί μας είναι εξυψωμένοι πολιτικά και ιδεολογικά, γραμματισμένοι και μορφωμένοι. Ικανοί να φέρουν σε πέρας με τις δικές τους δυνάμεις κάθε έργο που συμβάλει στην πρόοδο της Πατρίδας και στην άμυνα της χώρας. Στη χώρα μας αναπτύσσεται και διαπαιδαγωγείται μια νέα γενιά επαναστατών και πατριωτών, που σίγουρα θα πάει πάντα μπροστά τη σκυτάλη της επανάστασης, θα ανεβάζει όλο και πιο ψηλά τη δόξα της σοσιαλιστικής μας Πατρίδας.
Ο λαός μας μπόρεσε να πετύχει αυτά τα λαμπρά αποτελέσματα, βάδισε και βαδίζει μπροστά. Επειδή στην οικονομική ανάπτυξη και σ’ όλους τους τομείς στηρίζεται ολοκληρωτικά στις δυνάμεις του, επειδή το Κόμμα μας σ' όλη τη δράση του εφάρμοσε κατά δημιουργικό τρόπο και πιστά τις αρχές τον μαρξισμού-λενινισμού. Στην Αλβανία ο μαρξισμός-λενινισμός έδωσε μια μεγάλη απόδειξη της επαναστατικοποιού και μετασχηματιστικής του δύναμης, όταν εφαρμόζεται σωστά και με συνέπεια.
Σήμερα στη χώρα μας, μικροί και μεγάλοι, βλέπουν με τα ίδια τους τα μάτια και αισθάνονται από καρδιάς την δικαιοσύνη της λαϊκής εξουσίας, την αδιαφιλονίκητη υπεροχή και τη ζωτικότητα τον σοσιαλιστικού μας κοινωνικού συστήματος.
Με το μόχθο, τον ιδρώτα και το δημιουργικό ταλέντο του λαού μας, στηριζόμενοι στους δικούς μας φυσικούς και χρηματικούς πόρους δημιουργήθηκε μια ολωσδιόλου καινούργια και πολύκλαδη βιομηχανία, ισχυρή και σύγχρονη κατανεμημένη σ’όλες τις περιοχές της χώρας.
Είναι μια περηφάνια δικαιολογημένη όταν βλέπουμε στημένα τέτοια γιγάντια έργα σαν το μεταλλουργικό εργοστασιακό συγκρότημα και το ενιαίο ενεργειακό σύστημα με τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς στον ποταμό Ντρίν, τα πηγάδια πετρελαίου και να εργοστάσια βαθιάς επεξεργασίας του, τα εργοστάσια χημικής βιομηχανίας και τα εργοστασιακά συγκροτήματα υφαντουργίας, δεκάδες ορυχεία, εργοστάσια και εργοστασιακά συγκροτήματα επεξεργασίας μετάλλων, καθώς επίσης και πολλά άλλα μεγαλειώδη έργα.
Με τα βιομηχανικά μας προϊόντα ικανοποιούμε τώρα τις απαραίτητες ανάγκες του λαού για μια κατανάλωση διαρκώς αυξανόμενη, καλύπτουμε τις ανάγκες της οικονομίας, που αναπτύσσεται δυναμικά, εξασφαλίζουμε τα απαιτούμενα για την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας της Πατρίδας. Η βιομηχανία έγινε τώρα η κυριότερη πηγή της σοσιαλιστικής συσσώρευσης και εσόδων από τις εξαγωγές. Είναι ο πρώτος παράγοντας της αποκλειστικής στήριξης στις δυνάμεις μας.
'Οφείλεται στο Κόμμα μας που τη δημιουργία και την ανάπτυξη της βιομηχανίας τη συνέδεσε στενά με την ανάπτυξη και την πρόοδο της γεωργίας και του χωριού στο δρόμο του σοσιαλισμού. Εμμένοντας στη γραμμή που καθόρισε το Κόμμα, η σοσιαλιστική μας γεωργία δυνάμωσε αδιάκοπα και βαδίζει αποφασιστικά στο δρόμο της εντατικοποίησης και της εξασφάλισης υψηλών αποδόσεων. Οι κάμποι με τα εγγειοβελτιωτικά έργα και συστηματοποιημένοι, οι λόφοι και τα βουνά που μετατράπηκαν σε γαίες δημητριακών και σε μεγάλους οπωρώνες, η δημιουργία ενός σύνθετου συστήματος άρδευσης, η αύξηση του αριθμού των ζώων και ο εκσυγχρονισμός της κτηνοτροφίας, η δημιουργία ενός πλατιού δικτύου πάρκων γεωργικών μηχανών, να, λοιπόν, μερικά από τα επιτεύγματα που έκαμαν να αλλάξει ριζικά η όψη της γεωργίας μας.
Την ισχύ της σοσιαλιστικής μας γεωργίας και τις προόδους της μαρτυρεί και το γεγονός που παρά τη μεγάλη φετινή ξηρασία, πήραμε παραγωγή σταριού και καλαμποκιού μεγαλύτερη από κάθε άλλη χρονιά της περιόδου μετά την απελευθέρωση. Η γεωργία εξασφαλίζει τώρα κατά τρόπο ανεξάρτητο τη διατροφή του πληθυσμού, τις πρώτες ύλες για την ελαφρά και επισιτιστική βιομηχανία, καθώς και σημαντικούς πόρους συσσώρευσης συναλλάγματος. Το σοσιαλιστικό μας χωριό είναι καλά κατοικημένο και ανθίζει, ο τρόπος ζωής του χωριού πλησιάζει όλο και περισσότερο τον τρόπο ζωής στην πόλη.
Έχει δημιουργηθεί ευρύ σύστημα σιδηροδρομικών μεταφορών, που εκτείνεται σε εκατοντάδες χιλιόμετρα, δημιουργήθηκαν πολυάριθμα πάρκα αυτοκινήτων και ένας εμπορικός στόλος που δυναμώνει συνεχώς. Το σύστημα αυτό ενίσχυσε τον ενιαίο χαρακτήρα της οικονομίας και δραστηριοποίησε πολύ την οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας.
Η ανάπτυξη της οικονομίας, η άνοδος της υλικής, διανοητικής και πνευματικής ζωής, συνοδεύτηκαν και υποστηρίχτηκαν από μια πραγματική επανάσταση στο πεδίο της εκπαίδευσης και του πολιτισμού, της κατάρτισης στελεχών, της επιστήμης και της τεχνικής. Οι άνθρωποί μας, καθοδηγούμενοι από το Κόμμα, δεν χώρισαν ποτέ τη δουλειά και τη δραστηριότητά τους από τη μεγάλη υπόθεση της διασφάλισης των σοσιαλιστικών καταχτήσεων, της ενίσχυσης της αμυντικής ικανότητας της αγαπημένης μας Πατρίδας.
Τέσσερα χρόνια πριν, στις παραμονές των Εκλογών, για την περασμένη νομοθετική περίοδο, καταγγείλαμε δημόσια την προδοσία των κινέζων ρεβιζιονιστών και την αντιαλβανική τους δράση. Οι εχθροί έλπιζαν ότι η σοσιαλιστική Αλβανία θα γονάτιζε και θα ζητούσε βοήθεια στο εξωτερικό. Απότυχαν όμως στους λογαριασμούς τους. 'Υπήρξαν και άνθρωποι αμερόληπτοι που νόμισαν ότι εμείς δε θα τα καταφέρναμε χωρίς βοήθεια και ξένες πιστώσεις.
Ο χρόνος απέδειξε ότι η Αλβανία ούτε λύγισε, ούτε γονάτισε, αλλά βάδισε μπροστά με το μέτωπο ψηλά, στηριζόμενη στις δικές της δυνάμεις και χωρίς τη βοήθεια κανενός, μάλιστα προχωρήσαμε πιο γρήγορα και πήγαμε πιο πέρα. Καλύτερα όμως γι’ αυτό μιλούν τα γεγονότα.
Στα τέσσερα χρόνια που πέρασαν τέθηκαν σε εκμετάλλευση δεκάδες έργα στον τομέα της βιομηχανίας, της γεωργίας, των μεταφορών και κοινωνικά και πολιτιστικά έργα. Στην νομοθετική περίοδο που πέρασε τέθηκαν σε λειτουργία ο υδροηλεκτρικός σταθμός «Φως του Κομματος» στη Φίερζα, η δεύτερη υψικάμινος, το συγκρότημα κοκ και το εργοστάσιο πυρίμαχων υλικών στο μεταλλουργικό εργοστασιακό συγκρότημα «Ατσάλι του Κόμματος», το εργοστάσιο σιδηροχρωμίου στο Μπουρέλι, το εργοστάσιο τήξης χαλκού στο Λάτσι, η σιδηροδρομική γραμμή Λατσι-Σκόντρα, η επέκταση και αύξηση στο διπλάσιο της παραγωγικής ικανότητας του εργοστασιακού συγκροτήματος ζάχαρης στο Μαλίκι, η οικοδόμηση οχτώ μεγάλων υδατοδεξαμενών άρδευσης, όπως αυτές του Γκιάντσι στην Κορυτσά και της Τατίζα στα Τίρανα, του Ίζβόρ στο Τεπελένι κλπ, η ανέγερση του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου και πάνω από 53 χιλιάδες διαμερίσματα κατοικίας και σπίτια στις πόλεις και τα χωριά, όπου στεγάστηκαν 250 και πλέον χιλιάδες κάτοικοι.
Μόνο κατά τα τέσσερα περασμένα χρόνια μπήκαν στη δουλειά περίπου 160 χιλιάδες άτομα, απασχολώντας έτσι όλες τις καινούργιες δυνάμεις. Τα δημοσιονομικά μας ενίσχυσαν τη σταθερότητά τους κάνοντας δυνατό ώστε για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, για την ανάπτυξη της παιδείας και της υγιεινής. για το ευρύ σύστημα των κοινωνικών ασφαλίσεων και των συντάξεων και για άλλες κοινοτικές ανάγκες, να χρησιμοποιηθούν περίπου το 40 τα εκατό από τα κονδύλια του κρατικού προϋπολογισμού. Στη σοσιαλιστική Αλβανία δεν υπάρχει ανεργία, δεν υπάρχει πληθωρισμός. δεν υπάρχουν φόροι και τέλη επί του πληθυσμού. Τα Ενοίκια κατοικίας είναι πολύ χαμηλά.
Η νέα ελάττωση τιμών σε μια σειρά είδη πλατιάς κατανάλωσης και στις κοινωνικές υπηρεσίες είναι μια άλλη απόδειξη της φροντίδας του Κόμματος για την ευημερία του λαού, απόδειξη της δύναμης της οικονομίας και της προώθησης σε σωστό δρόμο των οικονομικών και κοινωνικών προτσές στη σοσιαλιστική μας χώρα.
Τα αποτελέσματα που πετύχαμε γίνονται ακόμα πιο χειροπιαστά, αν πάρουμε υπόψη μας ότι σ’ όλες τις καπιταλιστικές και ρεβιζιονιστές χώρες έχει σημειωθεί μεγάλη οικονομική ύφεση, πτώση της παραγωγής, ανεργία, ύψωση των τιμών, μεγάλος πληθωρισμός και πτώση του βιοτικού επιπέδου.
Η σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση είναι στην ουσία η ίδια όπως κάθε άλλη προηγούμενη κρίση. Οι κρίσεις, όπως εξηγεί ο Μαρξ και όπως το αποδείχνει η ιστορία, είναι αναπόφευκτα φαινόμενα του καπιταλιστικού συστήματος. Το καινούργιο στη σημερινή κρίση είναι ότι αυτή έδειξε τη χρεωκοπία των αστικών και ρεβιζιονιστικών θεωριών και πράξεων που επινοήθηκαν για την αποτροπή των κρίσεων. Αποδείχτηκε στην πράξη ότι η ενθάρρυνση της παραγωγής μέσω της τεχνητής αύξησης της εσωτερικής κατανάλωσης, μετατρέποντας όλους τους ανθρώπους σε χρεοφειλέτες των μονοπωλίων, εγκυμονούσε ολέθριες συνέπειες για όλη τη χώρα. Έπεσαν και οι κούφιες καυχησολογίες για άνοδο του βιοτικού επιπέδου με δανεικά χρήματα, όπως στη Γιουγκοσλαβία, όπου ο κόσμος είναι αναγκασμένος να περάσει αυτό το χειμώνα χωρίς θέρμανση και με μεγάλες ελλείψεις στα είδη πλατιάς χρήσης και πρώτης ανάγκης.
Και η στήριξη της οικονομικής ανάπτυξης στις ξένες πιστώσεις, που διατυμπανίστηκε ένα διάστημα, τόσο στη Δύση όσο και στην 'Ανατολή, σαν δρόμος σωτηρίας για την ανθρωπότητα, αποδείχτηκε ότι ήταν μια στρατηγική του ιμπεριαλισμού και των μεγάλων βιομηχανικών χωρών για την υποδούλωση των φτωχών και αδύνατων χωρών.
Μεγάλες πρόοδες σημειώθηκαν στον τομέα των γραμμάτων και του πολιτισμού, της τεχνικής και της επιστήμης. Η μεγάλη φροντίδα που έδειξε το Κόμμα σ’αυτούς τους τομείς, καθώς και οι προσπάθειες που κατέβαλε η λαϊκή eξουσία για την ανάπτυξή τους απέδωσαν λαμπρά αποτελέσματα. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι από τα πιο προηγμένα στον κόσμο, από τα πιο δημοκρατικά και τα πιο λαϊκά. Στα παιδιά μας, όπου κι αν βρίσκονται, δημιουργήθηκε η δυνατότητα να φοιτούν στο οχτατάξιο σχολείο. Σχολεία μέσης εκπαίδευσης έχουν ανοίξει και στο χωριό, όπου φοιτούν ολοένα και πιο μεγάλος αριθμός μαθητών. Έχουν δημιουργηθεί παντού πολλές δυνατότητες για φοίτηση στα σχολεία μέσης και ανώτατης εκπαίδευσης χωρίς απόσπαση από τη δουλεία.
Μια υγιής στο περιεχόμενο και ποικίλη στη μορφή της λογοτεχνική και καλλιτεχνική δημιουργία πλουτίζει την πνευματική ζωή των ανθρώπων μας. Η λογοτεχνία, η μουσική, οι εικαστικές τέχνες, το φιλμ, το θέατρο, η τηλεόραση κ.α., καθοδηγούμενα από το Κόμμα, κάνουν μεγάλη δουλειά πολιτικής και ιδεολογικής διαπαιδαγώγησης και παίζουν σπουδαίο ρόλο στη διαμόρφωση του σοσιαλιστικού χαρακτήρα των ανθρώπων μας, στην εμφύτευση των κανόνων της κομμουνιστικής ηθικής.
Το Κόμμα αφιέρωσε ιδιαίτερη προσοχή στην αφομοίωση και την ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνικής στη χώρα μας. Μ’όλο που η παράδοση σ’αυτούς τους τομείς ήταν ελάχιστη, η φροντίδα αυτή του Κόμματος έδωσε ατούς ταλαντούχους και διψασμένους για γνώσεις ανθρώπους μας τη δυνατότητα να μαθαίνουν και να εφαρμόζουν με αρμοδιότητα την περίπλοκη τεχνική που απαιτεί η γρήγορη και σύγχρονη ανάπτυξη της οικονομίας και των άλλων τομέων. Η ίδρυση ικανού αριθμού ειδικών ινστιτούτων για επιστημονικές μελέτες, η δημιουργία τεχνολογικών γραφείων, πολλών ομίλων μελετών κτλ, μαρτυρούν τη μεγάλη ευρύτητα που πήρε στη χώρα μας η επιστημονική εργασία, καθώς και την ανάγκη που έχει γι'αυτή η οικονομία και όλη η κοινωνία. Ταυτόχρονα το Κόμμα δούλεψε και δουλεύει ώστε οι επιστημονικές μελέτες και μέθοδες στην παραγωγή, στην οργάνωση, ατή διεύθυνση και παντού, να γίνουν μια καθημερινή πρακτική των ανθρώπων μας.
Ζωντανή μαρτυρία της δύναμης της λαϊκής Εξουσίας και της ζωτικότητας του κοινωνικού μας συστήματος είναι και οι μεγάλες αλλαγές στην πρωτεύουσα της αγαπημένης μας Πατρίδας. Αυτά τα χρονιά τα Τίρανα έχουν αλλάξει εντελώς. Ο πληθυσμός της είναι τώρα πάνω από οχτώ φορές μεγαλύτερος από ο,τι στην προαπελευθερωτική περίοδο και το 80 τα εκατό αυτού του πληθυσμού της κατοικεί σε καινούργιες πολυκατοικίες. Μόνον ο αριθμός των μαθητών στα σχολεία μέσης εκπαίδευσης είναι μεγαλύτερος απ'όλο τον πληθυσμό που είχε προπολεμικά η πόλη των Τιράνων. Σήμερα στην πρωτεύουσα εργάζονται και δημιουργούν 70 χιλιάδες εργάτες και εξασφαλίζεται εδώ το ένα πέμπτο της συνολικής βιομηχανικής παράγωγης της χώρας. Όπως τα Τίρανα, έχουν αλλάξει και όλες οι πόλεις και τα χωριά μας.
Με τις προοπτικές που διάνοιξε το 8o Συνέδριο του Κόμματος, ένα μέλλον πιο εύπορο και ευτυχισμένο αναμένει το λαό μας. Η νέα νομοθετική περίοδος της Λαϊκής Βουλής συμπίπτει χρονικώς με την Εφαρμογή του 7ου πεντάχρονου σχεδίου. Κατά την περίοδο αυτή διαθέτουμε όλο το ανθρώπινο δυναμικό, τις υλικές και οικονομικές δυνατότητες να βαδίσουμε μπροστά με αποφασιστικότητα και να πετύχουμε ακόμα μεγαλύτερα αποτελέσματα σ’όλους τους τομείς. Και σίγουρα, με τη δουλειά και τον ιδρώτα μας, θα έχουμε περισσότερα πετρέλαια και μεταλλεύματα, περισσότερο ατσάλι, ηλεκτρική ενεργεία, σιτηρά και άλλα γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, περισσότερα και καλύτερης ποιότητας βιομηχανικά προϊόντα πλατιάς κατανάλωσης.
Η οικονομία μας θα δυναμώσει ακόμα πιο πολύ, η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων θα προωθηθεί παραπέρα, θα οικοδομηθούν εκατοντάδες σημαντικά οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά έργα. Στη βιομηχανία θα προστεθούν μεγάλες μονάδες όπως ο υδροηλεκτρικός σταθμός του Κομάν, το εργοστάσιο ορυκτελαίων, το εργοστάσιο παραγωγής νικελίου και μεταλλικού κοβαλτίου, θα διπλασιαστεί η παραγωγή της μεταλλουργίας σιδηροχρωμίου, θα κατασκευαστούν μερικά εργοστάσια εμπλουτισμού των μεταλλευμάτων καθώς και άλλα για την κατεργασία των γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, θα γίνει επέκταση και ανακαίνιση εργοστασιακών συγκροτημάτων υφαντουργίας, πλεκτών, κλπ
Θα αρχίσουν επίσης να οικοδομούνται μερικά σημαντικά έργα της σιδηρομεταλλουργίας και της έγχρωμης μεταλλουργίας, υδροενεργειακά έργα, έργα οικοδομικών υλικών κ.α Κατ’αυτό τον τρόπο θα ενισχυθεί πιο πολύ η βιομηχανία και θα παίξει ακόμα καλύτερα τον αποφασιστικό της ρόλο στη γενική πρόοδο της χώρας.
Η γεωργία θα μπει πιο πλατιά και σε βάσεις επιστημονικές στο δρόμο της Εντατικοποίησης, διανοίγοντας μεγαλύτερες προοπτικές για την αύξηση της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, για την παραπέρα Ανάπτυξη της σοσιαλιστικής ζωή; στο χωρώ και για το δυνάμωμα της Ανεξαρτησίας της χώρας. Σε μια ολόκληρη περιοχή θα γίνει με προτεραιότητα η εντατικοποίηση της παραγωγής. Μεγάλες επενδύσεις θα γίνουν για τη γή, την άρδευση, τη μηχανοποίηση, για την αύξηση και βελτίωση των φυτειών με οπωροφόρα, εσπεριδοειδή και ελαιόδεντρα.
Όπως ξέρετε, σύμφωνα με το 7ο πεντάχρονο σχέδιο και με την τελευταία Ολομέλεια της Κεντρικής 'Επιτροπής του Κόμματος, θα εφαρμοστεί ένα ολόκληρο πρόγραμμα για την παραπέρα ενίσχυση των μεταφορών μας, δίνοντας προτεραιότητα στις σιδηροδρομικές μεταφορές που επεκτάθηκαν τώρα στις κυριότερες κατευθύνσεις διακίνησης εμπορευμάτων και επιβατών.
Η εκπλήρωση των στόχων για την αύξηση της παραγωγής θα εξασφαλίσει και θα προωθήσει παραπέρα την ευημερία του λαού τόσο στην πόλη όσο και στο χωριό, θα βελτιώνεται συνεχώς ο εφοδιασμός της αγοράς με βιομηχανικά προϊόντα και είδη διατροφής, θα καλυτερέψει η δομή κατανάλωσης της τροφής του λαού, σημαντικές επενδύσεις θα γίνουν για τη στέγαση του πληθυσμού και θα ληφθούν μια σειρά άλλα μέτρα με σκοπό την παραπέρα βελτίωση της ευημερίας του λαού σ'όλες τις απόψεις της ζωής.
Όπως πάντα, στο κέντρο της προσοχής του Κόμματος και του σοσιαλιστικού μας κράτους θα είναι η εκπαιδευτική και πολιτιστική ανάπτυξη των εργαζομένων, η προστασία και η ενίσχυση της υγείας τους. Νέα βήματα θα γίνουν και ατούς διάφορους τομείς της κουλτούρας με σκοπό να επεκταθεί και βαθύνει η δουλειά τους στις μάζες και να συμβάλει καλύτερα στην ολόπλευρη διαπαιδαγώγησή τους.
Στην υπεράσπιση της Πατρίδας, σε κάθε κατάσταση και σε κάθε καιρό, το Κόμμα και η λαϊκή Εξουσία αφιέρωσαν τη μεγαλύτερη προσοχή. Σήμερα η χώρα διαθέτει μια ισχυρή άμυνα που εγγυάται την ελευθερία και την ανεξαρτησία που αποκτήθηκαν με τόσο αίμα και θυσίες. Εγγυάται το ειρηνικό της έργο. Καθήκον μας είναι να ατσαλώσουμε ολοένα και περισσότερο την άμυνα για να είμαστε πάντα σε θέση και σε πλήρη ετοιμότητα να συντρίψουμε κάθε εχθρό που θα επιχειρήσει να θίξει την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική μας κυριαρχία.
Η ενότητα του λαού μας είναι ατσάλινη. Η εσωτερική μας κατάσταση είναι γερή. Αυτό το αποδείχνει και το Διάταγμα του Προεδρείου της Λαϊκής Βουλής, που θα δημοσιευτεί αύριο, με το όποιο δίνεται χάρη ή μειώνεται η ποινή σε αρκετούς φυλακισμένους που είχαν τιμωρηθεί για διάφορα αδικήματα.
Οι εκλογές για τη Λαϊκή Βουλή ήταν πάντα μια Εκδήλωση της σοσιαλιστικής μας δημοκρατίας, του λαϊκού χαρακτήρα του κράτους μας. Όλοι οι άνθρωποί μας έχουν πάει πάντα με ενθουσιασμό στην ψηφοφορία και όλοι έχουν δώσει την ψήφο τους στους υποψήφιους του Δημοκρατικού Μετώπου, διότι ήταν συνειδητοί και πεπεισμένοι ότι έτσι εκφράζουν την αγάπη τους προς το Κόμμα και την αφοσίωση στη γραμμή του, την υποστήριξη που ομόθυμα δίνουν στη λαϊκή εξουσία, καταδικάζουν τους εχθρούς, εξωτερικούς και εσωτερικούς, εκφράζουν την αποφασιστικότητα να βαδίσουν θαρραλέα και με το μέτωπο ψηλά στο φωτεινό δρόμο του σοσιαλισμού.
Έτσι 'εχει συμβεί στο παρελθόν. Αυτό θα συμβεί και στην τωρινή ψηφοφορία. Η συμμετοχή στις εκλογές και η ψήφος υπέρ του υποψήφιου του Δημοκρατικού Μετώπου είναι έκφραση της πολιτικής και ιδεολογικής ωριμότητας, της ταξικής και πατριωτικής συνείδησης, της ευθύνης για τις τύχες του τόπου.
Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,
Ζούμε σήμερα σε μια διεθνή κατάσταση αρκετά τεταμένη και γεμάτη απειλές και μεγάλους κινδύνους για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία των λαών, καθώς και για την ειρήνη και τη διεθνή ασφάλεια. Η κατάσταση αυτή είναι αποτέλεσμα της εντατικοποίησης της επιθετικής πολιτικής και των επιθετικών ενεργειών των ιμπεριαλιστικών υπερδυνάμεων και της αναζωπύρωσης των διαφόρων αντιδραστικών, φασιστικών και φιλοπόλεμων δυνάμεων.
Τόσο στις Ενωμένες Πολιτείες της 'Αμερικής, όσο και στη Σοβιετική Ένωση παίρνει υπεροχή μια μιλιταριστική και τυχοδιωκτική γραμμή στην εξωτερική πολιτική, εφαρμόζεται μια στρατηγική των άμεσων στρατιωτικών επεμβάσεων σαν μέσο για την εξασφάλιση του επεκτατισμού και της πολιτικής και οικονομικής ηγεμονίας τους στον κόσμο. Στόχος τώρα αυτής της γενικής επίθεσης των υπερδυνάμεων έγιναν όχι μόνον οι λαοί και οι χώρες που ήταν έξω από τις ζώνες κυριαρχίας τους, αλλά και οι πιο στενοί εταίροι τους στις στρατιωτικές συμμαχίες και τους οικονομικούς συνασπισμούς.
'Ασφαλώς, σ'αυτές τις καταστάσεις, οι λαοί δεν κάθονται με τα χέρια δεμένα. Οι επαναστατικές, πατριωτικές, δημοκρατικές και ειρηνόφιλες δυνάμεις, παντού στον κόσμο, προβάλλουν ανοιχτή και αποφασιστική αντίσταση στην επιθετική κι απάνθρωπη πολιτική του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και του σοβιετικού σοσιαλιμπεριαλισμού. Στο Αφγανιστάν, στη Μέση Ανατολή, στο Σαλβαντόρ κλπ, γίνεται ένοπλος αγώνας για την ανάκτηση της καταπατημένης λευτεριάς και της χαμένης ανεξαρτησίας. Ο λαός του 'Ιράν καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες να υπερασπίσει την επανάστασή του από τις απειλές και τους εκβιασμούς που κάνουν εναντίον του οι δύο ιπποδυνάμεις. Σ'όλες τις καπιταλιστικές χώρες, χωρίς εξαίρεση, διευρύνθηκε σημαντικά η αντίσταση της εργατικής τάξης για να υπερασπίσει τα δημοκρατικά δικαιώματα και τα δικαιώματα της εργασίας, κατακτημένα με μακρόχρονους ταξικούς αγώνες. Σε ανώτερο βαθμό και σε μεγαλύτερες διαστάσεις διεξάγεται ο αγώνας σε πολλές χώρες για εθνική κυριαρχία επί των πρώτων υλών και για μια ανεξάρτητη ανάπτυξη.
Αυτοί οι αγώνες και προσπάθειες αποτελούν και εκείνους τους κυριότερους παράγοντες που χτυπούν το παγκόσμιο καπιταλιστικό και ιμπεριαλιστικό σύστημα, που προκαλούν κρίση στις καπιταλιστικές συμμαχίες και οξύνουν τις διιμπεριαλιστικές αντιθέσεις, που φρενάρουν και εμποδίζουν την πραγματοποίηση των υποδουλωτικών και φιλοπόλεμων σχεδίων του ιμπεριαλισμού.
Το Κόμμα και η Κυβέρνηση μας, όπως πάντα, παρακολουθούν με προσοχή τις διάφορες εξελίξεις στον κόσμο και βγάζουν τα ανάλογα συμπεράσματα για τις θέσεις που πρέπει να πάρουν απέναντί τους και που να ανταποκρίνονται στην άμυνα και την ασφάλεια του κράτους και της χώρας μας. Έχουμε υπόψη μας ότι οι καταστάσεις στον κόσμο δε μένουν ποτέ στάσιμες, αμετάβλητες. Βρίσκονται πάντα σε αλλαγή και εξελίσσονται προς το καλό ή προς το κακό, σύμφωνα με το συσχετισμό των ταξικών δυνάμεων στον κόσμο, με την εξέλιξη των διάφορων αντιθέσεων, των κρίσεων κλπ.
Παρατηρούμε τώρα ότι στην Ευρώπη, στη Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή και στα Βαλκάνια, σαν αποτέλεσμα της ηγεμονιστικής πολιτικής και των ωμών επεμβάσεων των Ενωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Σοβιετικής Ένωσης, δημιουργούνται εντάσεις και νέες συρράξεις, που εκθέτουν σε άμεσο κίνδυνο την ειρήνη και την ασφάλεια πολλών χωρών σ'αυτές τις περιοχές.
Οι χώρες της Δυτικής και της Ανατολικής Ευρώπης είναι πιασμένες στη μέγγενη των δύο υπερδυνάμεων που θέλουν τώρα να τους πάρουν όχι μόνον τον πλούτο τους αλλά και την ψυχή. Δικαιολογημένα οι πλατιές λαϊκές μάζες σε πολλές χώρες ξεσηκώθηκαν σε διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες ενάντια στην εγκατάσταση των αμερικάνικων και σοβιετικών πυρηνικών όπλων και ζητούν επίμονα την απομάκρυνσή τους από τη γηραιά ήπειρό μας. Οι μάζες αυτές συνειδητοποιούν το γεγονός ότι οι υπερδυνάμεις βάζοντας τις χώρες τους κάτω από την πυρηνική τους ομπρέλα, θέλουν να τις κρατούν πάντα υποδουλωμένες πολιτικά και οικονομικά και ότι όλη η Ευρώπη να γίνει κρέας για τα κανόνια για τους Αμερικάνους και τους Σοβιετικούς.
Η αποστολή στο Λίβανο στρατιωτικών μονάδων από μερικές ευρωπαϊκές χώρες, παράλληλα μ'αυτές των 'Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ανεξάρτητα από τις αιτιολογίες που μπορεί να διατυπωθούν, αποτελεί ένα προηγούμενο πολύ επικίνδυνο για άμεσες στρατιωτικές επεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις των ανεξάρτητων κρατών. Αυτή η ενέργεια είναι κατά κάποιον τρόπο επαναφορά στην παλιά πολιτική των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων που με το πρόσχημα της «καταστολής των ταραχών» και της «αποκατάστασης της τάξης», έστελναν στρατεύματα σε διάφορες χώρες για να επιβάλουν την κυριαρχία τους.
Η άποψη του Κόμματός μας είναι ότι η ενίσχυση της ειρήνης και της ασφάλειας στην Ευρώπη, στη Μεσόγειο ή στη Μέση Ανατολή, η ανάπτυξη και η προκοπή των ευρωπαϊκών κρατών, η υπεράσπιση της κουλτούρας, των παραδόσεων και του πολιτισμού τους, διαφυλάσσονται και δυναμώνουν αποκρούοντας την ηγεμονιστική πολιτική του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και του σοβιετικού σοσιαλιμπεριαλισμού, μη δίνοντας σ’αυτούς καμιά δυνατότητα να εκμεταλλευτούν τους πολιτικούς, οικονομικούς και άλλους δεσμούς που έχουν μ'αυτά για να χτυπήσουν και να επιτεθούν ενάντια στις άλλες χώρες, για να βάλουν σε κίνδυνο τη λευτεριά και την ανεξαρτησία των λαών, την ειρήνη και τη διεθνή ασφάλεια.
Την άμυνα των ευρωπαϊκών χωρών, την ελεύθερη και ανεξάρτητη ανάπτυξή τους, την κυριαρχία και την εδαφική τους ακεραιότητα δεν τις κατοχυρώνουν ούτε το Σύμφωνο του Ατλαντικού, ούτε αυτό της Βαρσοβίας, ούτε οι εγκατεστημένες σε διάφορες χώρες στρατιωτικές βάσεις, ούτε και τα πυρηνικά όπλα των υπερδυνάμεων. Κατοχυρώνονται μόνο διαλύοντας αυτά τα σύμφωνα και στέλνοντας στα σπίτια τους τους αμερικάνους και σοβιετικούς στρατιώτες, σπάζοντας και συντρίβοντας τα πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά δεσμά, με τα οποία η Ουάσιγκτον και η Μόσχα έχουν δέσει την Ευρώπη.
Ένα τέτοιο πράγμα πρέπει να γίνει και στα Βαλκάνια, όπου οι υπερδυνάμεις επωφελούμενες από τις δύσκολες καταστάσεις που δημιουργήθηκαν σε κάποια χώρα, άρχισαν να κινούνται, να ασκούν διάφορες πιέσεις και να ζητούν νέες εκχωρήσεις σε όφελός τους. Η ειρήνη και η ασφάλεια στα Βαλκάνια απειλούνται από την παραχώρηση στρατιωτικών βάσεων ή διάφορων διευκολύνσεων στις Ενωμένες Πολιτείες της 'Αμερικής και στη Σοβιετική Ένωση, απειλούνται από το μπάσιμο ως το λαιμό σε χρέη στις υπερδυνάμεις, πράγμα που συνεπάγεται πολλούς κινδύνους όχι μόνο για την ανεξαρτησία αυτής της ίδιας χώρας που έχει αυτά τα χρέη. Αλλά και για τους γείτονές της. Είναι γνωστό ότι, όταν βάζεις το ταπίον σαν ενέχυρο και δεν έχεις να πληρώσεις στο δανείζοντα, έρχεται μια μέρα που αυτός σού παίρνει όχι μόνο το σπίτι αλλά και το σπιτό-τοπο.
Οι λαοί των Βαλκανίων τράβηξαν πολλά στο παρελθόν και δε θέλουν να αλλάξει ο χάρτης της χερσονήσου μας προς όφελος αυτής ή της άλλης υπερδύναμης. Γι’αυτό τα βαλκανικά κράτη δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση και κατ’ουδένα τράτο να επιτρέψουν στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να μπουν στα Βαλκάνια, να διαταράξουν την ειρήνη και την ασφάλεια των χωρών τους.
Πολύ ανησυχαστική έγινε σήμερα η κατάσταση στη Μέση 'Ανατολή. Η νέα επίθεση του Ισραήλ ενάντια στο Λίβανο που οργανώθηκε, χρηματοδοτήθηκε και υποκινήθηκε από τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές, δημιούργησε άμεσους κίνδυνους και απειλές, όχι μόνο για τους λαούς της γύρω περιοχής, αλλά και για έναν πιο ευρύ χώρο.
Το Ισραήλ, επωφελούμενο από τη μεγάλη αμερικάνικη βοήθεια και από τις διχόνοιες των αραβικών λαών, έχει λύσει το ζουνάρι και ζητά να καταστρέψει τη μια μετά την άλλη όλες εκείνες τις χώρες που δε συμβιβάζονται με την αρπαγή των Αραβικών εδαφών και με τη γενοκτονία σε βάρος του πολύπαθου παλαιστινιακού λαού.
Την επεκτατική πολιτική και δράση του Ισραήλ σε βάρος των Αράβων την ενθαρρύνει και την ευνοεί και η πολιτική της Σοβιετικής Ένωσης, τα παζαρέματα και οι συνωμοσίες της στα παρασκήνια σε βάρος των αραβικών λαών.
Ύστερα από το Κάμπ Ντέιβιντ το 'Ισραήλ επετέθηκε στο Λίβανο. Τώρα ζητάει την υποταγή της Ιορδανίας και απειλεί με πόλεμο τη Συρία. Αύριο τίνος θα 'ρθει η σειρά, του Ιράκ, της Σαουδικής 'Αραβίας, του Ιράν; Τα αμερικάνικα και τα ισραηλινά επιτελεία γι’αυτό σκέφτονται και δουλεύουν. Θα επιτρέψουν όμως οι γενναίοι αραβικοί λαοί στο Ισραήλ και στον αμερικάνικο πάτρωνά του να αλωνίζουν ασύδοτα σε βάρος τους; Θα μείνουν άραγε αυτοί οι λαοί έτσι διαιρημένοι να τους τσακίζουν και να τους καταπιέζουν έναν έναν, όπως και κάνουν;
'Εμείς πιστεύουμε ότι δε θα συμβεί αυτό. Οι αραβικοί λαοί είναι λαοί φιλελεύθεροι και με πανάρχαιες αγωνιστικές παραδόσεις, λαοί που έχουν δώσει στην ανθρωπότητα έναν ολόκληρο πολιτισμό. Αυτοί θα βρουν οπωσδήποτε δυνάμεις για να ενωθούν και να σταματήσουν τους σιωνιστές επιδρομείς να αρπάζουν τα αραβικά εδάφη και να εξοντώνουν τους ανθρώπους τους. Όσο κι αν διαρκέσει ο αγώνας, όσο μεγάλες κι αν είναι οι δυσκολίες και όσο πολλές κι αν είναι οι θυσίες που θα χρειαστούν, η νίκη θα είναι δική τους. Με το μέρος τους είναι το δίκιο, μαζί τους είναι όλη η προοδευτική ανθρωπότητα. Ο λαός μας ήταν πάντα στο πλευρό των αδελφών αραβικών λαών και της δίκαιης υπόθεσης τους, στο πλευρό του ηρωικού παλαιστινιακού λαού. Και στο μέλλον, ο δίκαιος αγώνας των Αράβων και των Παλαιστίνιων θα εχει την πλήρη και ανεπιφύλακτη υποστήριξη του Αλβανικού λαού.
Στη Λατινική 'Αμερική τον τελευταίο καιρό, προπαντός ύστερα από την άνοδο του Ρήγκαν στην εξουσία, παρατηρείται ένταση της αμερικάνικης επέμβασης, καθώς και των ραδιουργιών των Σοβιετικών. Στην επίθεση αυτή οι λαοί της Λατινικής Αμερικής απαντούν εντείνοντας την αντίσταση εναντία στα ιμπεριαλιστικά υποδουλωτικά σχέδια. Ο αλβανικός λαός υποστήριξε και υποστηρίζει αυτό τον αγώνα των λατινο-αμερικάνικων λαών, πράγμα που εκφράστηκε και στην περίπτωση της σύρραξης για τις Μαλβίνες, όπου εμείς υποστηρίζουμε τα αναπαρνητα δικαιώματα του Αργεντινού λαού.
Ο αγώνας τον λαού μας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, για την προάσπιση της λευτεριάς και της ανεξαρτησίας είναι σε όφελος καθώς και ενεργός υποστήριξη για τον αγώνα που διεξάγουν οι λαοί ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την αντίδραση. Ταυτόχρονα, τον αγώνα των λαών για λευτεριά και ανεξαρτησία, εμείς τον βλέπουμε σαν δικό μας αγώνα, σαν μια μεγάλη υποστήριξη για την υπόθεσή μας.
Σύντροφοι,
Στό 8ο Συνέδριο του Κόμματος έχουν καθοριστεί και εκφραστεί ξεκάθαρα οι αρχές που διέπουν την εξωτερική πολιτική της χώρας μας, καθώς και οι θέσεις μας απέναντι στα σημερινά μεγάλα διεθνή προβλήματα, απέναντι σε ιδιαίτερες χώρες, καθώς και απέναντι στις διάφορες πολιτικές δυνάμεις και κινήματα στον κόσμο. Η πολιτική αυτή, όπως στο παρελθόν, έτσι και σήμερα έχει την πλήρη υποστήριξη του λαού μας, γιατί εκφράζει τις σκέψεις και τους πόθους του, υπερασπίζει τα ύψιστα συμφέροντα της Πατρίδας.
Ο λαός μας υποστηρίζει την πολιτική αυτή, γιατί είναι μια πολιτική εντελώς ανεξάρτητη, που δεν επηρεάζεται από κανέναν εξωτερικό περιορισμό, οποιασδήποτε φύσης. Η φωνή της 'Αλβανίας στις διεθνείς σχέσεις είναι μόνον φωνή δική της. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που τη φωνή της την ακούν, την εκτιμούν και την υπολογίζουν.
Οι θέσεις μας είναι γνωστές. 'Εμείς έχουμε πει και πάλι λέμε ότι σε καμιά προσέγγιση και σε καμιά συνδιαλλαγή δε θα έλθουμε με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και το σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό, που είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί μας και εχθροί όλων των λαών. Θα αποκρούσουμε με αποφασιστικότητα τις ηγεμονιστικές τους επιδιώξεις και θα ξεσκεπάζουμε συνεχώς τα επιθετικά τους σχέδια. Η άποψη μας είναι, και η ζωή την έχει δικαιώσει, ότι α αγώνας και ο μη συμβιβασμός με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και το σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό αποτελούν μια απαραίτητη προϋπόθεση για τη διαφύλαξη της λευτεριάς και της ανεξαρτησίας της Πατρίδας, της προόδου στο σοσιαλιστικό μας δρόμο.
Με τις άλλες χώρες, ανεξάρτητα από το κοινωνικό τους σύστημα, όπως με τη Γαλλία, με τις Σκανδιναβικές χώρες, με την 'Ελβετία, το Βέλγιο, την 'Ολλανδία κ.ά., είμαστε για ομαλές σχέσεις, πάνω στη βάση της μη επέμβασης, της ισοτιμίας και του αμοιβαίου συμφέροντος. Είμαστε υπέρ της θέσης ότι οι σχέσεις αυτές πρέπει να εξυπηρετούν την οικονομική, πολιτιστική και κοινωνική ανάπτυξη των δύο πλευρών, να εξυπηρετούν το δυνάμωμα της φιλίας ανάμεσα στους λαούς και τα κυρίαρχα κράτη, ταυτόχρονα δε και τα συμφέροντα της διαφύλαξης και ενίσχυσης της ειρήνης στον κόσμο.
Η χώρα μας ήταν και είναι υπέρ της ανάπτυξης τον διεθνούς εμπορίου, που το θεωρεί σαν ωφέλιμο και αναγκαίο μέσο για κάθε χώρα. Εμείς όμως ζητούμε απ’όλους τους συνεταίρους μας να βασίζεται αυτό μόνο στο αμοιβαίο συμφέρον και στην πλήρη ισοτιμία, να είναι απαλλαγμένο από κάθε πίεση και διάκριση. Κι ακόμα περισσότερο εμείς δε δεχόμαστε οι εμπορικές σχέσεις να χρησιμοποιούνται σαν μέσο για επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις ή για την επιβολή ξένων για μας πολιτικών και ιδεολογικών αντιλήψεων. Για μας το εμπόριο, είναι εμπόριο, δηλαδή ελεύθερη και ίση ανταλλαγή εμπορευμάτων και δεν το μπερδεύουμε ποτέ με τη λήψη πιστώσεων, που είναι εντελώς άλλο πράγμα.
Η σοσιαλιστική Αλβανία, οι άνθρωποι μας έχουν μεγάλη εκτίμηση για τα προοδευτικά επιτεύγματα κάθε χώρας στην κουλτούρα, στην επιστήμη και την τεχνική, για όλες εκείνες τις αξίες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη και την πρόοδο της ανθρωπότητας. Γι’αυτό είμαστε υπέρ των κανονικών πολιτιστικών ανταλλαγών με τις άλλες χώρες, για να γνωρίζουμε αμοιβαία τις προοδευτικές και δημοκρατικές επιτεύξεις στον τομέα αυτό, χωρίς διακρίσεις και χωρίς προκαταλήψεις.
Ιδιαίτερη προσοχή, όπως είναι φυσικό, η χώρα μας αφιερώνει στις σχέσεις με τα γειτονικά κράτη. Αυτό που ενέπνεε και εμπνέει αυτή τη στάση είναι η επιθυμία να ζούμε σε καλή γειτονία, να εχουμε πάντα ωφέλιμες σχέσεις και να φτιάξουμε μια κανονική συνεργασία, που να στηρίζεται στις αρχές της πλήρους ισοτιμίας και της μη επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις των άλλων, του σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας και της μη παραβίασης της εδαφικής ακεραιότητας, των ανταλλαγών με βάση το αμοιβαίο συμφέρον.
Με ιόν ιταλικό λαό εμείς έχουμε καλές σχέσεις και δεν τον μπερδεύουμε με τους φασίστες του Μουσολίνι που μας έκαψαν και μας μακέλεψαν. Στις σημειώσεις από τον καιρό του πολέμου διαβάζω με ικανοποίηση τα λόγια που μού είπε, όταν συναντηθήκαμε στο χωριό Άρμπάνα, κοντά στα Τίρανα, ο στρατηγός στρατιάς Αζζι, ο οποίος, μετά τη συνθηκολόγηση του μουσσολινικού στρατού, μαζί με τη στρατιά του παραδόθηκε στην πίστη του Παρτιζάνικου Γενικού Επιτελείου μας και του αλβανικού λαού·: «Είμαστε ευγνώμονες στο λαό και στους αλβανούς παρτιζάνους που έσωσαν και στέγασαν χιλιάδες στρατιώτες μου, παιδιά του ιταλικού λαού. Εγώ και ο ιταλικός λαός δε θα ξεχάσουμε αυτή τη γενναιοδωρία. Ώσπου να πεθάνω θα είμαι φίλος του αλβανικού λαού», συνέχισε να μού λέει ο στρατηγός Άζζι. Και τέτοιος στάθηκε ώσπου πέθανε.
Τα καθεστώτα των δύο χωρών μας είναι αντίθετο, εμείς έχουμε τους δικούς μας νόμους και τρόπο ζωής, η Ιταλία έχει τους δικούς της. Ωστόσο, έχουμε ομαλές εμπορικές και πολιτιστικές σχέσεις με την Ιταλία, τις όποιες είμαστε πρόθυμοι να τις διευρύνουμε σύμφωνα με το αμοιβαίο όφελος και χωρίς επεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις ο ένας του άλλου. Όποια Ιταλική κυβέρνηση θεωρεί ασύμφορές τις σχέσεις αυτές, μπορεί να κάμει όπως θέλει. Εμάς αυτό δε μας χαλάει πολύ δουλειά. Εμείς όμως σκεφτόμαστε το αντίθετο, ότι οι σχέσεις είναι ωφέλιμες για τα δύο μέρη. Εμείς δεν είμαστε χώρα απομονωμένη και κλειστή. Έχουμε τί να πουλήσουμε στην 'Ιταλία και τί να αγοράσουμε τοις μετρητοίς απ'αυτή, όπως και από πολλά άλλα κράτη.
Με τον ιταλικό λαό, μας συνδέει επίσης μια ένδοξη αρμπερέσικη κοινότητα. Τόσο εμείς, όσο και οι Ιταλοί δεν πρέπει να ξεχνούμε τα καλά λόγια και τη μεγάλη εκτίμηση του Γαριβάλδη για τους Αλβανούς και για τους Αρμπερέσηδες.
Οι Αρμπερέσηδες ζουν από πέντε αιώνες στην Καλαβρία και στη Σικελία. Η κοινότητα αυτή έδωσε στην Ιταλία και στην Αλβανία έξοχους άνδρες. Ζώντας σε φιλία ανάμεσα στον ιταλικό λαό, οι Αρμπερέσηδες διαφύλαξαν στους αιώνες τα ήθη και έθιμα και την αλβανική γλώσσα. Η κοινότητα αυτή που μας προσεγγίζει με τον Ιταλικό λαό, είναι ένας παράγοντας φιλίας.
Ο αλβανικός λαός και ο τούρκικος λαός αγαπούν πολύ ο ένας τον άλλον. Εμείς με κανέναν δεν κάνουμε «διπλωματικό έρωτα». Ο Αλβανός δεν έχει τέτοιο συνήθιο, αλλά, όταν δίνουμε το λόγο μας, τον κρατούμε και δεν πάμε κατά πούθε φυσάει ο άνεμος. Εμείς καταδικάζουμε όποιον καταπατάει τη φιλία και την καλοπιστία μας. Με τον αδελφό τούρκικο λαό ποτέ δεν έχει κλονιστεί η μεγάλη και ειλικρινής φιλία που μας συνδέει. Οι διάφορες μορφές του τουρκικού καθεστώτος δεν κλόνισαν ποτέ αυτή τη φιλία, γιατί βασίζεται στα αγαθά αισθήματα των λαών μας, βασίζεται σ’εκείνους τους αδελφικούς δεσμούς και σχέσεις αίματος των εκατοντάδων χιλιάδων Αλβανών, που ζουν, εργάζονται, παντρεύονται, κάνουν παιδιά, πεθαίνουν και θάβονται στο ίδιο χώμα με τους Τούρκους.
Εμείς έχουμε τιμήσει και τιμούμε με σεβασμό τον μεγάλο ηγέτη του τουρκικού λαού, το Μουσταφά Κεμάλ 'Ατατούρκ, που, σαν έξοχος δημοκράτης, κατάργησε την οθωμανική αυτοκρατορία και το χαλιφάτο και δημιούργησε τη νέα δημοκρατική Τουρκία. Ας πάρουν παράδειγμα από τον Κεμάλ Ατατούρκ, που έκοψε με το σπαθί το «γόρδιο δεσμό» της οθωμανικής αυτοκρατορίας, όλοι αυτοί οι ψευτοδημοκράτες και ψευτοσοσιαλιστές που καταπιέζουν τους λαούς, που ποδοπατούν τα δικαιώματά τους και που διατηρούν στη ζωή την αποικιοκρατία ζαχαρώνοντάς τη με πομπώδικα λόγια. Εμείς επιθυμούμε να σφυρηλατούμε συνεχώς τη φιλία με τον τούρκικο λαό και να την αναπτύσσουμε παραπέρα σε κάθε τομέα.
'Εμείς αγαπούμε και εκτιμούμε τον Ελληνικό λαό, γιατί κι αυτός τρέφει τα ίδια φιλικά αισθήματα απέναντι στον αλβανικό λαό. Είμαστε ειλικρινείς ο ένας προς τον άλλο. Κανένας δε θέλει το κακό του άλλου, αλλά θέλει το καλό του. Αυτοί είναι ιστορικοί δεσμοί ζυμωμένοι με το κοινό αίμα ενάντια στους ίδιους καταχτητές. Εμείς δε μπερδεύουμε τα αισθήματα του ελληνικού λαού με εκείνα των σωβινιστών.
Τις σχέσεις φιλίας που έχουμε με τον Ελληνικό λαό θα τις αναπτύξουμε παραπέρα. Τους αλβανούς καπετάνιους της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, που πολεμούσαν κάτω από τη διοίκηση του Υψηλάντη, ο Ελληνικός λαός τους χαρακτηρίζει «αρβανίτες παινεμένοι και αρβανίτες παλληκάρια» (1). Ο Καποδίστριας και οι ρώσοι τσάροι, οι σέρβοι κράληδες και οι μολδαβοί βοϊβόδες πρόδωσαν την Ελληνική Επανάσταση, οι Αρβανίτες όμως με το Μάρκο Μπότσαρη επικεφαλής, με τον 'Αλή Πασά Τεπελενλή και με τους Τσαπαραίους, στάθηκαν σ’αυτή πιστοί μέχρι θανάτου.
Η κυβέρνηση της Λαϊκής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της 'Αλβανίας, και οι Ελληνικές κυβερνήσεις, δεξιές, της Νέας Δημοκρατίας ή σοσιαλιστικές, τη φιλία ανάμεσα στον Αλβανικό και τον Ελληνικό λαό την έχουν θεωρήσει πάντα σαν μια πολιτική αναγκαιότητα. Δυστυχώς όμως και χωρίς κανένα λόγο, από 40 χρόνια τώρα διατηρείται στην Ελλάδα ο λεγόμενος «νόμος της εμπόλεμης κατάστασης με την Αλβανία», ένας νόμος παράλογος, αβάσιμος, που τον καταδικάζουν και ο ελληνικός λαός, και αλβανικός λαός, και η παγκόσμια κοινή γνώμη. Κάθε λογικός και ρεαλιστής άνθρωπος στην Ελλάδα καταλαβαίνει ότι ίνας τέτοιος νόμος εμποδίζει τη συντόμευση των δρόμων για μια ανάπτυξη ακόμα πιο φιλική στην κατεύθυνση της Άρτας, Πρέβεζας, Γιαννίνων, καθώς και όλης της Ελλάδας.
Ούτε είχα κατά νου μου να μιλήσω σήμερα για τις σχέσεις μας με τη Γιουγκοσλαβία, γιατί τις επίσημες θέσεις μας απέναντι σ'αυτή τη χώρα τις έχουμε εκφράσει χιλιάδες φορές και εμμένουμε στα όσα έχουμε πει. Υποχρεώνομαι όμως να μιλήσω, επειδή οι ηγέτες του Βελιγραδίου όχι μόνον έκαναν κουφά αυτιά στα όσα έχουν υπογραμμίσει το Κόμμα και η Κυβέρνηση μας. Αλλά με όλα τα προπαγανδιστικά και διπλωματικά μέσα έχουν σηκώσει μια ολόκληρη εκστρατεία συκοφαντιών και επιθέσεων ενάντια στη σοσιαλιστική Αλβανία και ενάντια στην πολιτική της που είναι ξεκάθαρη σαν το φως του ήλιου. Πάνε τώρα 40 ολόκληρα χρόνια, για να μη αναφερθώ πιο πέρα, που οι ηγέτες του Βελιγραδίου παρακινούν τους Σλάβους του Νότου και ιδιαίτερα τους Σέρβους, να ζουν πάντα σε εχθρότητα με τους Αλβανούς που κατοικούν στα εδάφη τους στη Γιουγκοσλαβία καθώς και με την ανεξάρτητη και σοσιαλιστική Αλβανία. Η εχθρότητα αυτή απέναντι στους Αλβανούς, ο άγριος αυτός σοβινισμός, αυτή η περιφρόνηση, αύτη η τάση και αυτές οι ασυγκράτητες ορέξεις για να προσαρτήσουν την Αλβανία, είναι αταβιστικό σ'αυτούς. Αυτό που κάνει ακόμα πιο επικίνδυνο το ζήτημα είναι το ότι οι άλλοι σλαβικοί λαοί του Νότου, δεν έχουν το θάρρος να σταματήσουν αυτό το κύμα αγριότητας.
Τον καιρό του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα εμείς αγαπούσαμε ειλικρινά τους Γιουγκοσλάβους, τον Τίτο τον έχουμε εκτιμήσει και τιμήσει περισσότερο απ'ότι του άξιζε. Στείλαμε μεγάλες παρτιζάνικες μονάδες, που πολέμησαν πλάϊ πλάϊ με τις γιουγκοσλάβικες και τις αλβανικές κοσοβάρικες παρτιζάνικες μονάδες στη νότια και κεντρική Γιουγκοσλαβία. Εκατοντάδες και εκατοντάδες ηρωικοί γιοί και θυγατέρες της Αλβανίας σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν για την απελευθέρωση της Γιουγκοσλαβίας, και μας βγαίνει τώρα ένας σκύλος σέρβικος, ονόματι Σινάν Χασάνι, που ρίχνει λάσπη πάνω στα αίμα τους. Φτάνει μάλιστα μέχρι το σημείο να λέει ότι είναι οι Γιουγκοσλάβοι που ίδρυσαν το Κόμμα μας, που οργάνωσαν τον 'Αλβανικό Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα και ότι έδωσαν, λέει, το καθετί στην Αλβανία. Αλλά ας αλυχτάει, αυτός γι’αυτή τη δουλειά πληρώνεται.
Ο Τίτο και συντροφιά, τόσο πριν όσο και μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλώ, έχουν αρνηθεί πάντα το φιλικό μας χέρι και έκαναν το πάν για να το κόψουν. Επί 40 χρόνια συνέχεια ο Τίτο και οι διάδοχοι του, ανοιχτά και με τους κρυφούς πράκτορές τους, έχουν σκαρώσει συνεχώς συνωμοσίες για να καταστρέψουν τη σοσιαλιστική Αλβανία, για να καταστρέψουν το Κόμμα μας, για να εξοντώσουν τους κυριότερους συντρόφους της ηγεσίας. Αυτό επιχείρησαν να κάνουν με τον παλιό πράκτορά τους τον προδότη Μεχμέτ Σέχου. Όλες όμως οι συνωμοσίες τους απέτυχαν και πάντα θα αποτυχαίνουν.
Άλλοτε, ο σέρβος κράλης Καραγιώργεβιτς, με τις μεγαλορώσικες συμμορίες του Βράνγκελ, έφερε στην Αλβανία τον πράκτορά του, το συμμορίτη 'Αχμέτ Ζώγου, ο οποίος σαν μεγάλος προδότης της Πατρίδας, για τη βοήθεια αυτή, έκαμε στη Γιουγκοσλαβία δώρο το Σέν Ναούμ του Πόγκραντετς και το Βερμός. Αυτό θέλουν να κάνουν και σήμερα οι ηγέτες του Βελιγραδίου με τις συμμορίες εγκληματιών και τρομοκρατών κάποιου αλήτη, λαθρεμπόρου όπλων και ναρκωτικών και σωματεμπόρου, του Λέκα Ζώγου, που, παράδοξα, μια φίλη μας χώρα του παρέχει άσυλο και του επιτρέπει να δίνει συνεντεύξεις στον τύπο και να κάνει εκκλήσεις για την ανατροπή της λαϊκής εξουσίας στην Αλβανία. Εμείς έχουμε αποδειχτικά ότι είναι οι γιουγκοσλάβοι τιτοϊκοί αυτοί που έστειλαν στις ακτές μας την ομάδα συμμοριτών του Τζεβντέτ Μουστάφα, τους όποιους πριν προφτάσουν να πάρουν ανάσα και να ιδούν τον ήλιο της 'Αλβανίας, τους συντρίψαμε αμείλιχτα. Στην κατάλληλη στιγμή, ο κόσμος θα μάθει λεπτομέρειες για το συμβάν και τους σκοπούς της. Επικίνδυνο όμως είναι το ότι οι Γιουγκοσλάβοι, παραβιάζοντας την κυριαρχία δύο φίλων μας χωρών και εν αγνοία τους, προετοίμασαν και έριξαν σε μας εγκληματίες. Να προετοιμάσεις τρομοκρατικές συμμορίες και να τις ρίξεις σε μια άλλη χώρα, είναι μια βαριά εγκληματική πράξη, καταδικάσιμη στην πραχτική των διεθνών σχέσεων.
Εμείς τώρα θέλουμε μόνο να πούμε στους γιουγκοσλάβους τιτοϊκούς: μην παίζετε με τη φωτιά, γιατί, αν αρχίσει η φωτιά, θα καείτε οι ίδιοι σ’αυτή. Όσον αφορά εμάς, εμείς αμυνόμαστε και ξέρουμε να αμυνθούμε, ξέρουμε να πολεμήσουμε και ξέρουμε να νικήσουμε πάνω σε κάθε Εχθρό. 'Εμείς όμως δεν τον θέλουμε αυτό τον σκοτεινό και γεμάτο κινδύνους δρόμο που εσείς ακολουθείτε. Ωστόσο, σε περίπτωση που μας τον επιβάλετε, θα σας απαντήσουμε και εμείς. Εμείς όμως λέμε στους γιουγκοσλάβους ηγέτες να μην πάνε απ'αυτό το δρόμο χωρίς διέξοδο και με πολλούς κινδύνους για τις δύο χώρες μας, για τα Βαλκάνια, ίσως και για την Ευρώπη. Εσείς, νοτιοσλάβικοι λαοί, ευθύνεστε γιατί επιτρέπετε στους μεγαλοσέρβους να ανάβουν τους δαυλούς, αντί να τους κάνετε να λογικευτούν και να τους αναγκάσετε να αλλάξουν δρόμο, να τηρήσουν τις αρχές και τους κανόνες καλής γειτονίας με τη σοσιαλιστική Αλβανία και να αποκαταστήσουν συμπεριφορά κανονική και ειρηνική με τους Αλβανούς που ζουν στη Γιουγκοσλαβία.
Έχουμε την πεποίθηση ότι στους άλλους σλάβικους λαούς του Νότου, συμπεριλαμβανομένων εδώ και των Σέρβων, υπάρχουν προοδευτικά στοιχεία. Εκτός από το δρόμο μιας πολιτικής στροφής στη στάση απέναντι στην Αλβανία και τους Αλβανούς που ζουν στη Γιουγκοσλαβία, άλλος δρόμος λύσης δεν υπάρχει. Εμείς θα συνεχίσουμε το δρόμο που καθόρισε το 8ο Συνέδρια του Κόμματος 'Εργασίας 'Αλβανίας, την κύρια εισήγηση του οποίου οι γιουγκοσλάβοι ηγέτες τη διάβασαν ανάποδα. Οι προτάσεις μας ήταν τόσο συνετές, όσο και διαλλαχτικές. Ενώ ο δικός σας δρόμος είναι με πολλούς κινδύνους για τη Γιουγκοσλαβία, την οποία εμείς τη θέλουμε να μείνει όπως είναι. Εσείς δεν παίρνετε στα σοβαρά τα λόγια μας, που είναι έκφραση των ειλικρινών αισθημάτων του Αλβανικού λαού. 'O κόσμος θα σας καταλογίσει βαριά ευθύνη.
Μερικές κυβερνήσεις των χωρών της Ευρώπης και οι Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής παίζουν με τα αισθήματα και με τα συμφέροντα μας. Εμείς τους λέμε ότι δεν μπορούν να παίζουν πια όπως πριν με την Αλβανία και με τα συμφέροντά της. Δεν είναι πια οι παλιοί καιροί, όταν οι τύχες της χώρας μας μπορούσαν να ποδοπατηθούν εύκολα και όταν η Αλβανία παραβιάζονταν και διαμελίζονταν.
Τούς αδελφούς μας Αλβανούς, που ζουν στα εδάφη τους στη Γιουγκοσλαβία, θα συνεχίσουμε όπως πάντα να τους υπερασπίζουμε με όλη τη δύναμη της καρδιάς στα αναγνωρισμένα από το σύνταγμα δικαιώματά τους. Σ’αυτό να μην αμφιβάλουν καθόλου ούτε οι Γιουγκοσλάβοι ούτε και η παγκόσμια κοινή γνώμη. Αυτό είναι πράγμα αναγνωρισμένο από το διεθνές δίκαιο και έτσι ενεργούν όλα τα κράτη που έχουν έξω μειονότητες.
Στο 8ο Συνέδριο του Κόμματος Εργασίας 'Αλβανίας εμείς κάναμε σαφή αυτή τη θέση μας έναντι της Γιουγκοσλαβίας και στη θέση αυτή παραμένουμε αμετακίνητοι: Η κατάλυση και η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας δε θα προέλθει ποτέ από μας. Εμείς είμαστε υπέρ της σταθερότητας της Ομοσπονδίας. Αλλά στους μεγαλοσέρβους, μακεδόνες και μαυροβούνιους σωβινιστές, τα διαλλαχτικά λόγια μας από το ένα αυτί τους μπαίνουν από το άλλο βγαίνουν. Τούς έχουν θολώσει τα μάτια από το σωβινισμό και τη μεγαλομανία. Όταν εμείς τους κάναμε έκκληση για γερή λογική και φρόνηση, αυτοί συνέχισαν την πιο αγρία τρομοκρατία ενάντια στους Αλβανούς που ζουν στα εδάφη τους στη Γιουγκοσλαβία. Έριξαν στις φυλακές χιλιάδες ηρωικά αγόρια και κορίτσια της Κοσόβας, τους οποίους βασανίζουν βάρβαρα και τους έχουν κολλήσει χίλια δύο προσβλητικά επίθετα. Εμείς λέμε στους Γιουγκοσλάβους να απελευθερώσουν τους νέους από τις φυλακές, γιατί ο Αλβανός δεν μπορεί να ανεχτεί επί πολύ τέτοια καταπάτηση της τιμής των γιων και θυγατέρων του και των δικαιωμάτων τους. Να μη κάνουν να ξεχειλίσει το ποτήρι, γιατί η απάντηση μπορεί να είναι με μεγάλους κινδύνους.
Όλη η Κοσόβα και οι αλβανικές περιοχές στη Γιουγκοσλαβίας έχουν τεθεί κάτω από άγρια σοβινιστική στρατιωτική πίεση. Τώρα παίρνει διαστάσεις η «διαφοροποίηση», που σημαίνει σπιουνάρισμα των Αλβανών από τους Αλβανούς σε όφελος των δυνάμεων του σέρβικου σκότους. Οι Κοσοβάροι όμως δεν μπορεί να δεχτούν αυτό το δρόμο του αίσχους, γιατί αυτό οδηγεί σε αδελφοκτονία. Ενώ οι μεγαλοσέρβοι θα γελούν και θα τρίβουν τα χέρια.
Οι Σέρβοι υποκινούν την αντεκδίκηση μεταξύ των Αλβανών. Την Κοσόβα τη σκεπάζει η φτώχια και γεμίζει με τάφους. Οι άνθρωποι δεν ξέρουν που έχουν τα παιδιά τους. Την αλβανική διανόηση την κοσσίζουν, τη διασύρουν, την ταπεινώνουν, την αφήνουν στους δρόμους. Τέτοιοι διωγμοί δεν έχουν συμβεί παρά μόνο τον καιρό της Ιεράς Εξέτασης. Όχι, ο αλβανικός λαός που ζει στη Γιουγκοσλαβία δε θα επιτρέψει να καταπατηθεί ο,τι το εθνικό του ιερό και όσιο. Ο Αλβανός σ’όποιον καιρό και σ’όποιον τόπο, όταν του καταπατούν τη λευτεριά και τα νόμιμα δικαιώματά του, δεν έσκυψε ποτέ κεφάλι και δεν έδειξε ποτέ τις πλάτες στον εχθρό.
'Εσείς, κύριοι του Βελιγραδίου, στείλατε στην Κοσόβα 60 χιλιάδες σέρβους στρατιώτες για να καταπνίξετε και να σκοτώσετε τους Κοσοβάρους και να εκφοβίσετε τη σοσιαλιστική Αλβανία. Εμείς δε φοβούμαστε. Έτοιμοι είμαστε, στο πόδι σαν ένα σώμα. Εσείς μιλάτε με τη γλώσσα της βίας, τη στιγμή που εμείς προσπαθούμε να μιλήσουμε με τη γλώσσα της λογικής. Αλλά κι εμείς ξέρουμε να μιλήσουμε με τη γλώσσα της βίας.
Η Αλβανία είναι ένας νευραλγικός και στρατηγικός κόμβος. Η Ευρώπη πρέπει αυτό να το έχει υπόψη της. Μερικοί αναγελούν με τις οχυρώσεις μας. Ενώ οι ίδιοι εξοπλίζονται μέχρι τα δόντια και με όλα τα είδη όπλων, άλλοι υποτιμούν τη δύναμη μας. Τόσο το χειρότερο γι’αυτούς. Μερικοί δημοσιογράφοι, που γράφουν για να παίρνουν ρουσφέτια, μερικοί πολιτικάντηδες των καφενείων, με τις «αναλύσεις των στρατηγικών τους σχεδίων» και οι μεγαλοσέρβοι, κατά πρώτο λόγο, διαδίδουν ιδέες και κάνουν υπαινιγμούς ότι σε τούτες ή εκείνες τις περιστάσεις, μάλιστα σ’όλες τις περιστάσεις, η Αλβανία θα καταβροχθιστεί από το Ρώσο, θα κλίνει προς το σοβιέτ, κλπ.
Εμείς λέμε στους μεγαλοσέρβους, σίγουρους και κρυφούς φίλους των Ρώσων, ότι δύο δρόμοι υπάρχουν για τους ρώσο-βουλγάρους ρεβιζιονιστές να επιτεθούν στην Αλβανία για να βγουν στο τμήμα της Αδριατικής μας. Ο ένας είναι ο δρόμος του Βαρδάρη και της Κοσόβας και ο άλλος τα στενά του 'Οτράντο. Στην πρώτη περίπτωση, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, όλος ο Αλβανικός λαός του ζει στην Κοσόβα και σε άλλες περιοχές της Γιουγκοσλαβίας, ατό τα Σκόπια και το Κατσανίχ, από το Τέτοβο και το Γκοστιβάρ, από το Λάπι και την Πλάβα- Γκουτσία, θα υποδεχτούν τους επιδρομείς με το όπλο. Φωτιά θα ανάψει και ολόκληρη η Γιουγκοσλαβία και οι ρώσο-βούλγαροι ρεβιζιονιστές εισβολείς, αν φτάσουν στις Άλπεις μας, θα'ρθουν σαν οι γερμανοί ναζιστές όταν βγήκαν από το Στάλινγκραντ.
Στη δεύτερη περίπτωση το κλειδί του Οτράντο το έχουμε εμείς, οι 'Αλβανοί. Το Σαζάν και το Καραμπουρούν, χωρίς φόβο ότι λέω κάποιο μυστικά, είναι βράχοι θωρακισμένοι με σίδερο και μπετόν, απ’όπου δεν μπορεί να περάσει ο σοβιετικός πολεμικός στόλος.
Σε περίπτωση που οι ρωσο-βούλγαροι και άλλοι εχθροί, θελήσουν να μπουν σε τέτοιους τυχοδιωκτισμούς, πρέπει να ξέρουν ότι οι Αλβανοί δεν είναι ένα κράτος τριών εκατομμυρίων, αλλά ένα έθνος 6 εκατομμυρίων. Μικρός λαός ήταν αυτός ο δικός μας στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά μόνος του και άοπλος σύντριψε και εξόντωσε ικανό αριθμό μεραρχιών ιταλών φασιστών και γερμανών ναζί. Τώρα οι καιροί έχουν αλλάξει σε όφελος της σοσιαλιστικής 'Αλβανίας, γι'αυτό: Μακριά τα χέρια σας από την Αλβανία!
Η Αλβανία δεν απειλεί κανέναν. Επιθυμεί να ζει σε φιλία με τους άλλους, αλλά, αν θιγούν τα δικαιώματα και τα σύνορά της, θα απαντήσει σε οποιονδήποτε με την ίδια βία. Έτσι, με τον ίδιο αυστηρό τρόπο, θα απαντήσει και στις αδικίες και τις συκοφαντίες που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος ενάντιά της.
Ειλικρινά μιλώ και αυτή είναι η αδιασάλευτη γνώμη όλου του λαού μας. Αυτά που σκεφτόμαστε, τα λέμε, οι άλλοι δεν παρέλειψαν να μιλούν ενάντιά μας, αυτοί μάλιστα συκοφαντούν. Εμείς τίποτε το αβάσιμο και καμιά συκοφαντία δεν κάνουμε. Εδώ βρίσκεται και η δύναμή μας, γι’αυτό και οι προοδευτικοί λαοί έχουν εκτίμηση για τη σοσιαλιστική Αλβανία, όπως κι εμείς έχουμε μεγάλη εκτίμηση γι’αυτούς. Γι'αυτή την ορθή και καλοπροαίρετη στάση τους ευχαριστούμε από καρδιάς.
Οι κύριοι γιουγκοσλάβοι ηγέτες αναγνωρίζουν στον εαυτό τους το δικαίωμα να υψώνουν τη φωνή για τις «αδικίες» που οι Βούλγαροι, οι Έλληνες ή οι 'Αλβανοί κάνουν, λέει, στους Μακεδόνες τον Πιρίν και του Αιγαίου και στις πάρα πολύ μικρές μακεδονικές μειονότητες στην Αλβανία, ενώ εμείς, σύμφωνα μ’αυτούς, δεν έχουμε. λέει, αυτό το δικαίωμα. Εμάς μας κατηγορούν ότι «επεμβαίνουμε στις εσωτερικές τους υποθέσεις», όταν υπερασπίζουμε τα δικαιώματα των αδελφών μας εντός των νόμων της Ομοσπονδίας, που όχι μόνον παραβιάζουν αυτά τα δικαιώματά τους, αλλά και τους σκοτώνουν, τους φυλακίζουν, τους διώχνουν στα ξένα. Ενώ στη γενέτειρά τους εγκαθιστούν σέρβους και μαυροβούνιους έποικους.
Είναι ο κύριος Στάμπολιτς αυτός που έριξε το σύνθημα «Κοσόβα εθνικώς καθαρή», που τη ζητούσαν τάχα οι «αλβανοί εθνικιστές». Αυτό δεν είναι σύνθημα των Αλβανών, αλλά των μεγαλοσέρβων, που το έριξαν για να πνίξουν την Κοσόβα στο αίμα. Αυτή η πολιτική τρομοκρατίας δικαιολογημένα φόβισε τους Σέρβους και τους Μαυροβούνιους που άρχισαν να φεύγουν από το φόβο και από τη φτώχια που επικρατεί στην Κοσόβα. Το έγκλημα αυτό, οι μεγαλοσέρβοι ζητούν τώρα να το επιρρίψουν στους 'Αλβανούς, Ενώ είναι αυτοί οι ίδιοι που ευθύνονται για τη μετοίκηση των Σέρβων και των Μαυροβουνίων.
Τον τελευταίο καιρό οι Γιουγκοσλάβοι, βοηθούμενοι και από τη φίλη τους Ρωσία, μαζεύουν ολούθε «Μακεδόνες του Αιγαίου» για να τους έχουν και σαν εμπροσθοφυλακή για την Ελλάδα. Μια πρωία θ'ακούσουν τα αφτιά μας ότι και ο Μέγας Αλέξανδρος σλάβος ήταν: Γιατί να μη το κάνουν κι αυτό; Έχουν για προηγούμενο τον μελαγορώσο «ιστορικό» του 19ου αιώνα, Βασιλέφσκι. Στο Βιβλίο του για το Βυζάντιο, αυτός φτάνει ως το σημείο να γράφει καθαρά και ξάστερα ότι οι σημερινοί Έλληνες, επειδή είναι ορθόδοξοι, είναι σλάβοι, δηλαδή δεν είναι απόγονοι των παλαιών Ελλήνων της αρχαιότητας που άφηναν στην ανθρωπότητα έναν πολιτισμό από τους λαμπρότερους του κόσμου. Καθαρά και με απόλυτη βεβαιότητα μεγαλορώσου σωβινιστή, ο Βασιλέφσκι γράφει ατό βιβλίο του ότι «οι σημερινοί Έλληνες είναι σλαβικής προέλευσης».
Έτσι ενεργούν και οι βόρειο-ήπειρώτες σωβινιστές και μερικοί Έλληνες δεσποτάδες, οι οποίοι, στηριζόμενοι στις στατιστικές του Φαναρίου, από τον καιρό του σουλτάνου Χαμίτ του Δεύτερου, όλους τους ορθοδόξους της Αλβανίας τους θεωρούν Έλληνες. Και πάνε τώρα σχεδόν 80 χρόνια που αυτοί οι λεγόμενοι Έλληνες 400.000 ήταν και 400.000 μένουν μέχρι σήμερα. Οι λεγόμενοι βορειο-ήπειρώτες Έλληνες, σύμφωνα μ’αυτούς, ούτε αυξήθηκαν, ούτε μειώθηκαν, ούτε τεκνοποιούν, ούτε πεθαίνουν. Επίσης, και στις «αλβανικές φυλακές», λένε αυτοί, κάθε καιρό και κάθε εποχή, κείτονται 28.000 βορειο-ήπειρώτες. Αλλά, για κακή τύχη αυτών των ελλήνων δεσποτάδων, που δεν έχουν να κάνουν καθόλου με τον ελληνικό λαό, Εγώ μπορώ να πω με απόλυτη ευθύνη στο λαό και στην Ελληνική κυβέρνηση ότι στη φυλακή με μικρές ποινές για διάφορα αδικήματα βρίσκονται μονάχα 33 Έλληνες μειονοτικοί απ'όλη την Αλβανία και απ’αυτούς μόνον 4 για πολιτικά ζητήματα. Γιατί συμβαίνει αυτό με την ελληνική μειονότητα στη χώρα μας: Επειδή οι έλληνες μειονοτικοί είναι καλοί άνθρωποι, τίμιοι, όπως ο ίδιος ο ελληνικός λαός, γιατί χαίρουν όλα τα δικαιώματα που χαίρει κάθε αλβανός πολίτης, γιατί παντού και όλα στην ελληνική μειονότητα είναι στα χέρια τους. Στο Κόμμα και στην εξουσία εκεί στη μειονότητα δεν υπάρχουν παρά μόνο μειονοτικά στελέχη. Σε κάθε χωριό της ελληνικής μειονότητας λειτουργούν δημοτικά σχολεία, μεσαίες γεωργικές σχολές και στο Αργυρόκαστρο παιδαγωγική σχολή στα ελληνικά. Όλα τα άλλα στελέχη, όπως γιατροί, γεωπόνοι, κτηνίατροι, οικονομολόγοι, δάσκαλοι, καθηγητές είναι μειονοτικοί και παντού υπάρχουν σπίτια πολιτισμού. Τα έσοδα των μειονοτικών είναι από τα υψηλότερα στη χώρα μας. Εμείς οι 'Αλβανοί, ζούμε σαν αδέρφια με τους έλληνες μειονοτικούς στην κοινή μας Πατρίδα. Η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία, κύριοι βορειο-ήπειρώτες σωβινιστές, δε στενάζει αλλά τραγουδά και ανθίζει.
Όσο για τη θρησκευτική πίστη, δεν υπάρχει λόγος να σάς τρώει το μεράκι. Το να πιστεύει ή να μη πιστεύει ο άνθρωπος, αυτό είναι δικαίωμα του καθενός, είναι ζήτημα συνείδησης και όχι ζήτημα θεσμικό και ούτε επιθυμία και θέληση των χοτζάδων, των δεσποτάδων και του Πάπα της Ρώμης.
Παρακολουθώ τον Ελληνικό τύπο και έχω δει τί ερωτήσεις έκαναν μερικοί έλληνες και δυτικό - γερμανοί δημοσιογράφοι στους κάτοικους της ελληνικής μειονότητας στη χώρα μας και τι απαντήσεις πήραν απ’αυτούς. Ένας από τους δημοσιογράφους έκαμε τις παρακάτω ερωτήσεις σε μια μειονοτική γριά:
— «Πού την έχετε την εκκλησία, και τον παπά;»
Αυτή του απάντησε: — «Ούτε η εκκλησιά, ούτε ο παπάς με έσωσαν από τους αγάδες και τους μπέηδες. Όταν κυριαρχούσαν αυτοί, ούτε ψωμί μου 'δωσαν να φάω, ούτε νερό μου 'δωσαν να πιώ, ούτε ηλεκτρικό να με φωτίσει, ούτε στα αγόρια μου και τις κοπέλες έδωσαν σχολειό. Όλα αυτά τα καλά μου τα 'δωσε μονάχα ο Εθνικοαπελευθερωτικός Αγώνας, μου τα 'δώσε το Κόμμα μου Εργασίας. Γι' αυτό εγώ αγαπώ το Κόμμα και όχι τον παπά».
Ο δημοσιογράφος συνέχισε να ρωτάει τη γριά: — «Μα για τις αμαρτίες που έχεις κάνει, σε ποιόν θα εξομολογηθείς;»
Η γριά του απάντησε ξανά με λεπτό χιούμορ: « O γιός μου μου έχει πει, ζήσε καλά σ'αυτόν τον κόσμο, μητέρα, κι άπε όταν πάς στον άλλο κόσμο, τις αμαρτίες ρίξτες σε μένα και στο Κόμμα μου».
Στον κόσμο υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι που δε θέλουν να πιστέψουν στη θρησκεία, τότε γιατί απορούν με τη σοσιαλιστική Αλβανία;
Το κράτος μας με την ελεύθερη θέληση του λαού του είναι αθεϊστικό και δεν υπάρχει ηθική και υλική δύναμη να του επιβάλουν κάτι άλλο. Είναι κύριος των τυχών και των αισθημάτων του. Οι κραυγές των βορειο - ήπειρωτών σωβινιστών δεν ανησυχούν καθόλου την ελληνική μειονότητα και τη σοσιαλιστική Αλβανία, και τότε που αυτοί οι σωβινιστές υποκινούνται και πληρώνονται κάτω από την παλάμη από κάποιον άλλο, που δεν είναι ο αδελφός ελληνικός λαός.
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Οι νέες εκλογές για τους βουλευτές της Λαϊκής Βουλής διεξάγονται στις παραμονές ενός μεγάλου γεγονότος, του γιορτασμού της 70ης Επετείου της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
Ο αλβανικός λαός, όλοι οι Αλβανοί, όπου κι αν βρίσκονται, έχουν γιορτάσει πάντα με μεγάλη χαρά τη λαμπρή μέρα της 28ης του Νοέμβρη 1912, όταν ο σοφός και πατριώτης γέροντας Ισμαήλ Κεμάλι ύψωσε τη σημαία στην Αυλώνα και ανακήρυξε την ανεξαρτησία της χώρας.
Γιορτάζοντας αυτή την ένδοξη επέτειο, αναπολούμε τους θρυλικούς αγώνες που έκανε επί αιώνες συνέχεια ο αλβανικός λαός για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία της Πατρίδας, τις τιτάνιες προσπάθειες για να διαφυλάξει και αναπτύξει τη γλώσσα και την κουλτούρα του, τη φλογερή του αγάπη για τον τόπο και τις παραδόσεις του.
Η ευγνωμοσύνη μας και αυτή των γενεών που θα' ρθουν άποτίεται σ’εκείνους τους 'Αλβανούς πατριώτες που, και στις πιο δύσκολες συνθήκες και στις πιο βαριές στιγμές, κράτησαν αναμμένη τη δάδα της φιλοπατρίας, την ακράδαντη πεποίθηση ότι θα 'ρχονταν οπωσδήποτε καλύτερες μέρες και για το λαό τους. Το έργο αυτών των πατριωτών παραμένει πάντα πηγή έμπνευσης και κινητοποίησης. Αυτό μας καλεί να υπερασπίζουμε με αυταπάρνηση τη λευτεριά και την ανεξαρτησία της Πατρίδας, για να υπηρετούμε πάντα με αφοσίωση και μέχρι τέλους το λαό, για να δουλεύουμε πάντα ακούραστα για το καλό και την τιμή της αγαπημένης μας Αλβανίας.
Επιτρέψτε μου να επωφεληθώ από το γιορτασμό του ιωβηλαίου της 70ης Επετείου της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας για να χαιρετήσω όλο το λαό μας, καθώς και όλους τους αλβανούς πατριώτες στον κόσμο και να τους ευχηθώ με την ευκαιρία αυτής της ακριβής για τις καρδίες μας μέρας.
Οι εκλογές για τη Λαϊκή Βουλή βρίσκουν όλη τη χώρα στο κορύφωμα της δουλειάς για την εφαρμογή στη ζωή των αποφάσεων του 8ου Συνεδρίου Κόμματος, για την πραγματοποίηση όλων των σημαντικών καθηκόντων του 7ου πεντάχρονου σχεδίου. Ας χρησιμεύσουν οι εκλογές αυτές σαν έμπνευση και παρότρυνση για το παραπέρα δυνάμωμα της ατσάλινης ενότητας του λαού γύρω από το Κόμμα, για ακόμα μεγαλύτερη κινητοποίηση και ορμή στη δουλειά, για να δουλεύουμε με πειθαρχία και γνώσεις, για να εφαρμόζουμε παντού το μαχητικό σύνθημα του Κόμματος «δουλειά και επαγρύπνηση», για να κάνουμε τη λαϊκή εξουσία ολοένα και πιο ισχυρή, τη σοσιαλιστική μας Αλβανία πιο όμορφη, πιο πλούσια, πιο ευτυχισμένη.
Ζήτω ο λαός μας!
Ζήτω το Κόμμα 'Εργασίας 'Αλβανίας!
Ζήτω η λαϊκή μας Εξουσία!
1. Ελληνικά στο αλβανικό κείμενο

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Νέα μείωση τιμών στη ΛΣΔ Αλβανίας: υπέροχη του σοσιαλισμού απέναντι στον καπιταλισμό των αστικορεβιζιονιστικών χωρών

Αναδημοσίευση από την «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» – Όργανο της Οργάνωσης των Κομουνιστών Μαρξιστών-Λενινιστών Ελλάδας (ΟΚΜΛΕ) – Χρόνος 1 –Αριθ. φύλλου 7, Ιούλιος 1982, σελ. 1-2
ΛΣΔ Αλβανίας: υπέροχη του σοσιαλισμού απέναντι στον καπιταλισμό των αστικορεβιζιονιστικών χωρών
 

ΝΕΑ ΜΕΙΩΣΗ ΤΙΜΩΝ

Στο 8ο Συνέδριο του ΚΕΑ ο σ. Ενβέρ Χότζια τόνισε: «η οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας είναι ένα ολόκληρο επαναστατικό προτσές. Για αυτό το κόμμα έχει θεωρήσει πάντα την ανάπτυξα της παραγωγής σε ενότητα με την ενίσχυση του σοσιαλιστικού κοινωνικού συστήματος, την ικανοποίηση των υλικών και πολιτιστικών αναγκών των εργαζομένων με την κομμουνιστική διαπαιδαγώγησή τους, την ευημερία όλου του λαού με την ενίσχυση της ανεξαρτησίας και της αμυντικής ισχύος της Πατρίδας, το γενικό και συλλογικό με το ατομικός, το παρόν με το μέλλον, την ανάπτυξα της πόλης με την πρόοδο του χωριού» (Ε. Χότζια, Έκθεση σχετικά με τη δράση της ΚΕ του ΚΕΑ στο 8ο Συνέδριο του ΚΕΑ, 1 Νοέμβρη 1981, σελ. 36).
Το ΚΕΑ εμμένοντας πάντα σταθερά στις Αρχές του μαρξισμού - λενινισμού και ακολουθώντας μια σωστή επαναστατική μαρξιστική - λενινιστική γραμμή στο ζήτημα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού εφάρμοσε και εφαρμόζει στην πράξη πάντα μια πολιτική που αποβλέπει στην όλο και καλύτερη ικανοποίηση των υλικών και πολιτιστικών αναγκών των αλβανών εργαζομένων, εφάρμοσε πάντα μια πολιτική προς όφελος της αλβανικής εργατικής τάξης και της συνεταιρισμένης αγροτιάς. Αύτη τη σωστή πολιτική του ΚΕΑ εκφράζει και η νέα πρόσφατη μείωση των τιμών, των προϊόντων πλατιάς κατανάλωσης και των τιμολογίων μερικών δημοσίων υπηρεσιών.
Ο αλβανικός τύπος δημοσίευσε στις 5 του Ιούνη την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της ΛΣΔ Αλβανίας για την νέα μείωση των τιμών λιανικής πούλησης μερικών προϊόντων πλατιάς κατανάλωσης και για την μείωση των τιμολογίων μερικών δημοσίων υπηρεσιών.
Στην απόφαση αναφέρεται, ότι το Υπουργικό Συμβούλιο της ΛΣΔ Αλβανίας αποφάσισε την νέα, γιατί στο παρελθόν έχουν γίνει και πολλές άλλες μειώσεις τιμών, μείωση των τιμών των ειδών πλατιάς κατανάλωσης και την μείωση των τιμολογίων μερικών δημοσίων υπηρεσιών μετά από πρόταση του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας και στα πλαίσια της πραγματοποίησης των καθηκόντων που καθόρισε το 8ο Συνέδριο του ΚΕΑ (1 Νοέμβρη 1981) για την παραπέρα ανύψωση του βιοτικού και πολιτιστικού επιπέδου των Αλβανών εργαζομένων που βασίζεται στις επιτεύξεις της αλβανικής εργατικής τάξης και της συνεταιρισμένης αγροτιάς, στην αύξηση της παραγωγής, στη μείωση του κόστους και στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας.
Η νέα μείωση των τιμών ειδών πλατιάς κατανάλωσης κυμαίνεται από 7 - 35% και περιλαμβάνει μερικά είδη κρέατος, είδη βιομηχανίας πλεκτών, μάλλινα και βαμβακερά υφάσματα και έτοιμα ενδύματα, πλαστικά προϊόντα, παπούτσια, τηλεοράσεις, μαγνητόφωνα, ραδιόφωνα, πλυντήρια, ποδήλατα, καλλιτεχνικά είδη, παιδικά αμάξια, μαγειρικά σκεύη, ρολόγια κλπ. Επίσης από 8-15% μειώθηκαν και τα τιμολόγια για 135 κατηγορίες δημοσίων υπηρεσιών. Από την νέα μείωση των τιμών ο αλβανικής λαός θα έχει ετήσια οφέλη 75 εκατομμύρια λεκ.
Στο 8ο Συνέδριο του ΚΕΑ ο σ. Ε. Χότζια είχε τονίσει: «με την ανάπτυξα που θα έχουν η βιομηχανία, η γεωργία και οι άλλοι κλάδοι της οικονομίας στο έβδομο πεντάχρονο σχέδιο, θα εξασφαλιστούν και θα προωθηθούν η υλική ευημερία και το πολιτιστικό επίπεδο του λαού» (Ε. Χότζια, Έκθεση σχετικά με τη δράση της ΚΕ του ΚΕΑ στο 8ο Συνέδριο, 1 Νοέμβρη 1981, σελ. 36 - 37). Με την νέα μείωση των τιμών πραγματοποιήθηκε ο παραπάνω στόχος του 8ο Συνεδρίου και έτσι εξασφαλίστηκε και προωθήθηκε η παραπέρα άνοδος της υλικής ευημερίας και το πολιτιστικό επίπεδο του αλβανικού λαού.
Πρέπει να υπογραμμιστεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι η νέα μείωση των τιμών ειδών πλατιάς κατανάλωσης και η μείωση των τιμολογίων 135 κατηγοριών δημοσίων υπηρεσιών που είναι συγκεκριμένη έκφραση των κατευθυντήριων γραμμών του 8ου Συνεδρίου για την βαθμιαία άνοδο του υλικού και του πολιτιστικού επιπέδου του αλβανικού λαού, γίνεται μόλις 7 μήνες από το 8ο Συνέδριο και εκφράζει από τη μια τη σωστή επαναστατική πολιτική γραμμή που εφαρμόζει το ΚΕΑ προς όφελος των εργαζομένων και τη νικηφόρα πορεία της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στις συνθήκες της άγριας καπιταλιστικο-ρεβιζιονιστικής περικύκλωσης και από την άλλη τον επαναστατικό ενθουσιασμό της αλβανικής εργατικής τάξης και της συνεταιρισμένης αγροτιάς, που απαλλαγμένες οριστικά από την καπιταλιστική εκμετάλλευση και καταπίεση, με τον όποιο δουλεύουν, εκπληρώνουν και υπερεκπληρώνουν τα πεντάχρονα σχέδια, ακριβώς γιατί στην Αλβανία δεν υπάρχουν καπιταλιστές που να τούς εκμεταλλεύονται και να ιδιοποιούνται τα αποτελέσματα της παραγωγής τους, όπως συμβαίνει σ’όλες τις καπιταλιστικές και τις ρεβιζιονιστικές χώρες (Σοβιετική Ενωση, Γιουγκοσλαβία, Πολωνία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Κίνα κλπ.) όπου κυριαρχούν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και κατά συνέπεια και η άγρια εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, των αγροτών και γενικά των πλατιών λαϊκών μαζών.
Είναι γνωστό ότι η σωστή αυτή πολιτική γραμμή του ΚΕΑ προς όφελος πάντα της αλβανικής εργατικής τάξης και της συνεταιρισμένης αγροτιάς εφαρμόστηκε σ’ολόκληρη την περίοδο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην Αλβανία. Στη ΛΣΔ Αλβανίας, από την ύπαρξή της ως τα σήμερα, δεν υπήρξε ποτέ άνοδος τιμών αλλά συνεχής μείωσή τους. Στη διάρκεια της 20χρονης περιόδου 1950 - 1970 στη ΛΣΔ Αλβανίας έγιναν 14 μαζικές μειώσεις τιμών σε σημαντικά βιομηχανικά είδη και είδη διατροφής και στα τιμολόγια των δημοσίων υπηρεσιών από τις όποιες το όφελος του λαού ανέρχεται μέχρι 1.720.000.000 Λεκ.
Παράλληλα με αυτές τις μειώσεις των τιμών διαφόρων προϊόντων πάρθηκαν και πολλά άλλα ευνοϊκά μέτρα προς όφελος των Αλβανών εργαζομένων της πόλης και του χωριού καθώς και μέτρα που αποβλέπουν στον περιορισμό των διαφορών στο βιοτικό επίπεδο μεταξύ των εργαζομένων της πόλης και του χωριού, γιατί ο σοσιαλισμός δεν οικοδομείται μόνο στην πόλη αλλά και στο χωριό, δεν οικοδομείται μόνο για την εργατική τάξη αλλά και για την συνεταιρισμένη αγροτιά.
Όπως είναι γνωστό, η αναλογία μεταξύ του κατώτατου και του ανώτατου μισθού στη ΛΣΔ Αλβανίας είναι σήμερα 1:2, ενώ στη Σοβιετική Ένωση που έχει πλέρια παλινορθωθεί ο καπιταλισμός «η σχέση μεταξύ των μισθών των εργατών και των αποδοχών των διαφόρων μελών της σοβιετικής μπουρζουαζίας βρίσκεται μεταξύ 1:10 και 1:30» (Αλβανία Σήμερα, 1/1981, σελ. 12).
Το τεράστιο αυτό ύψος των παχυλών μισθών των μελών της νέας άρχουσας αστικής τάξης των ρεβιζιονιστικών χωρών δεν προέρχεται καθόλου από την εργασία τους αλλά από την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης αυτών των χωρών, από την ιδιοποίηση μέρους της υπεραξίας που παράγεται από τη μη πληρωμένη εργασία των εργατών.
Οι τέτοιες αναλογίες μισθών στις ρεβιζιονιστικές χώρες, οι όποιες δεν έχουν καμιά σχέση με την σοσιαλιστική Αρχή της αμοιβής ανάλογα με την εργασία και είναι χαρακτηριστικές μόνο για τις καπιταλιστικές χώρες και όχι για τον σοσιαλισμό, αποτελούν μια επιπλέον απόδειξη για την πλήρη παλινόρθωση του καπιταλισμού στην Σοβιετική Ένωση και στις άλλες ρεβιζιονιστικές χώρες και για την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης αυτών των χωρών από την νέα αστική τάξη που βρίσκεται στην εξουσία. Η αντικατάσταση των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής από τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής στις ρεβιζιονιστικές χώρες οδήγησε αναπόφευκτα και στον πλήρη εκφυλισμό των σχέσεων διανομής (οι σχέσεις διανομής καθορίζονται από τις σχέσεις παραγωγής), για αυτό και παρατηρούνται αυτές οι τεράστιες διαφορές μισθών μεταξύ των εργατών και των μελών της κυρίαρχης νέας αστικής τάξης των ρεβιζιονιστικών χωρών.
Η σοσιαλιστική οικονομία της Αλβανίας αναπτύσσεται σήμερα, όπως και παλιότερα, παρά την ύπαρξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, σταθερά και με υψηλούς ρυθμούς πάνω στην βάση του νόμου της σχεδιομετρικής αναλογικής ανάπτυξης της οικονομίας, αντικειμενικού οικονομικού νόμου του σοσιαλιστικού τρόπου παραγωγής, ενώ η καπιταλιστική οικονομία των αστικορεβιζιονιστικών χωρών όχι μόνο δεν αναπτύσσεται αλλά αντίθετα χαρακτηρίζεται από διαρκή στασιμότητα και μεγάλη πτώση της παραγωγής.
Η οικονομία της Αλβανίας αναπτύσσεται χωρίς οικονομικές κρίσεις επειδή είναι μια σοσιαλιστική οικονομία και οι κρίσεις είναι σύμφυτες μόνο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Η Αλβανία είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που δεν την άγγιξε η παγκόσμια οικονομική κρίση υπερπαραγωγής, η οποία έχει πλήξει την οικονομία όλων των αστικορεβιζιονιστικών χωρών.
Το γεγονός ότι η σοσιαλιστική οικονομία της ΛΣΔ Αλβανίας είναι απαλλαγμένη από την σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση που έχει αγκαλιάσει όλες, χωρίς καμιά εξαίρεση, τις χώρες του αστικορεβιζιονιστικού κόσμου, δείχνει την υπεροχή του σοσιαλιστικού τρόπου παραγωγής απέναντι στον εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.
Η ανάπτυξη της σοσιαλιστικής οικονομάς της ΛΣΔ Αλβανίας χωρίς κρίσεις αντικρούει και διαψεύδει τις απόψεις των αντιδραστικών ιδεολόγων, αστών και ρεβιζιονιστών, που ισχυρίζονται ότι η σημερινή οικονομική κρίση έπληξε τόσο τις καπιταλιστικές όσο και τις σοσιαλιστικές χώρες, δηλ. τις ρεβιζιονιστικές χώρες, θέλοντας με αυτό να "πείσουν" την εργατική τάξη πώς δήθεν ούτε ο σοσιαλισμός είναι απαλλαγμένος από τις οικονομικές κρίσεις και επομένως η πάλη για την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού και την εγκαθίδρυση της Δικτατορίας του Προλεταριάτου είναι περιττή και χωρίς νόημα. Οι αντιδραστικοί αυτοί ιδεολόγοι αποσιωπούν σκόπιμα το γεγονός ότι οι λεγόμενες "σοσιαλιστικές" χώρες δεν είναι πλέον σοσιαλιστικές γιατί σ’αυτές έχει παλινορθωθεί πλέρια ο καπιταλισμός. Το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης σ’αυτές τις χώρες είναι μια άλλη υπόδειξη που μαρτυρεί την ύπαρξη του καπιταλισμού. Οι οικονομικές κρίσεις υπερπαραγωγής είναι ξένες προς το σοσιαλιστικό τρόπο παραγωγής — πράγμα που φαίνεται ξεκάθαρα στην σοσιαλιστική Αλβανία — και σύμφυτες στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και πηγάζουν από την βασική αντίφασή του, δηλ. από την αντίφαση του κοινωνικού χαραχτήρα της παραγωγής και του καπιταλιστικού χαραχτήρα ιδιοποίησης των αποτελεσμάτων της παραγωγής.
Ξένοι προς την σοσιαλιστική οικονομία της Αλβανίας είναι και οι άλλοι μόνιμοι συνοδοιπόροι του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, όπως η ανεργία, ο πληθωρισμός, η άνοδος των τιμών, κλπ. Σ’αντίθεση με την Αλβανία η κατάσταση στις αστικορεβιζιονιστικές χώρες, όπου κυριαρχεί ο καπιταλισμός, χαρακτηρίζεται από μαζική ανεργία, υψηλό ποσοστό πληθωρισμού, υψώσεις τιμών, ακρίβεια, κλπ. Σήμερα η στρατιά των ανέργων σ’αυτές τις χώρες ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια.
Η νέα μείωση των τιμών και το γεγονός ότι δεν υπάρχει στην σοσιαλιστική οικονομία της Αλβανίας πληθωρισμός και ανεργία διαψεύδουν τις αντεπαναστατικές θεωρίες των αντιδραστικών ιδεολόγων, αστών και ρεβιζιονιστών, σύμφωνα με τις όποιες ο πληθωρισμός, η άνοδος των τιμών και η μαζική ανεργία που παρατηρείται σ’όλες τις αστικορεβιζιονιστικές χώρες είναι φαινόμενα σύμφυτα τόσο στον καπιταλιστικό όσο και στον σοσιαλιστικό τρόπο παραγωγής. Τα φαινόμενα του πληθωρισμού, της ανεργίας και της ανόδου των τιμών που παρατηρούνται σ’όλες τις ρεβιζιονιστικές χώρες πηγάζουν από το καπιταλιστικό σύστημα που κυριαρχεί εκεί και ταυτόχρονα αποτελεί απόδειξη ότι σ’αυτές τις χώρες έχει παλινορθωθεί πλέρια ο καπιταλισμός.
Επίσης η νέα μείωση των τιμών στην Αλβανία και το ότι δεν υπάρχει πληθωρισμός, άνοδος των τιμών και ενεργειακή κρίση διαψεύδουν ακόμα και τις αντιδραστικές θεωρίες μερικών ρεβιζιονιστών ιδεολόγων, οι όποιοι δεν αρνούνται την ύπαρξη αυτών των φαινομένων στις ρεβιζιονιστικές χώρες, τα θεωρούν όμως σαν τυχαία και σαν φαινόμενα που προκαλούνται από εξωγενείς παράγοντες σαν φαινόμενα «εισαγόμενα» από τον υπόλοιπο καπιταλιστικό κόσμο και δεν τα θεωρούν σαν αναπόφευκτα φαινόμενα που απορρέουν από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που παλινορθώθηκε σ’αυτές τις χώρες. Παρόμοιες θεωρίες επιδιώκουν από την μια να συγκαλύψουν την παλινόρθωση του καπιταλισμού στις ρεβιζιονιστικές χώρες και να προβάλλουν τον παλινορθωμένο καπιταλισμό αυτών των χωρών σαν «σοσιαλισμό» και από την άλλη τη δυσφήμιση του σοσιαλισμού αποδίδοντας του τέτοια φαινόμενα (πληθωρισμό, άνοδο τιμών, ανεργία κλπ.) που είναι ξένα προς την φύση του.
Η ΛΣΔ Αλβανίας οικοδομεί με επιτυχία το σοσιαλισμό στηριζόμενη στις δικές της δυνάμεις, χωρίς ξένες πιστώσεις και κεφάλαια και δεν έχει καθόλου εξωτερικά χρέη. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει στις ρεβιζιονιστικές χώρες. Όπως είναι γνωστό, τα εξωτερικά χρέη των ρεβιζιονιστικών χωρών της Ευρώπης, Σοβιετικής Ένωσης, Πολωνίας, Τσεχοσλοβακίας, Βουλγαρίας κλπ. ανέρχονται σήμερα σε 100 δισεκατομμύρια δολάρια προς τις δυτικές καπιταλιστικές χώρες, ενώ η διείσδυση του δυτικού ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου στη Σοβιετική Ένωση, στην Κίνα και στις άλλες ρεβιζιονιστικές χώρες έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και έχει και αυτό το μερίδιο του στην άγρια εκμετάλλευση των εργατών των ρεβιζιονιστικών χωρών.
Οι ρεβιζιονιστές ιδεολόγοι, σοβιετικοί, κινέζοι κλπ. έχουν ανάγει σε θεωρία τη διείσδυση του δυτικού ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου στις χώρες τους, ισχυριζόμενοι πώς δεν είναι δυνατό να οικοδομηθεί ο «σοσιαλισμός» χωρίς ξένα κεφάλαια και ξένες πιστώσεις. Βέβαια ποτέ δεν είναι δυνατό να οικοδομηθεί ο σοσιαλισμός σε μια χώρα με τα δεκανίκια του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου και αυτό που οικοδομείται σήμερα στις ρεβιζιονιστικές χώρες δεν είναι σοσιαλισμός αλλά καπιταλισμός. Γι'αυτό παρατηρείται σ’αυτές και το φαινόμενο της διείσδυσης του δυτικού κεφαλαίου, γι’αυτό έχουν γίνει αυτές οι χώρες ξέφραγο αμπέλι του δυτικού ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου.
Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην Αλβανία χωρίς ξένες πιστώσεις και κεφάλαια διαψεύδει και ανατρέπει όλες τις θεωρίες των αντιδραστικών ρεβιζιονιστών ιδεολόγων.
Η εργατική τάξη της Αλβανίας και η συνεταιρισμένη αγροτιά και γενικά ολόκληρος ο αλβανικός λαός, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής μειονότητας (για τις συνθήκες ζωής της, όπως είναι γνωστό, οι έλληνες μοναρχοφασίστες και οι αντιδραστικοί ρασοφόροι της χώρας μας διαδίδουν ένα σωρό ψευτιές) χάρη στην ύπαρξη του σοσιαλισμού έχουν απαλλαχτεί οριστικό από την άγρια καπιταλιστική εκμετάλλευση και καταπίεση και δεν υποφέρουν από την κρίση και τις συνέπειές της και από τις άλλες πληγές του καπιταλισμού, όπως ανεργία, πληθωρισμός, ακρίβεια, κλπ. γιατί η ανατροπή του καπιταλισμού και η αντικατάστασή του από τον σοσιαλισμό εξάλειψε μια για πάντα όλες τις πληγές του καπιταλισμού.
Ο αλβανικός λαός δεν ζει στη φτώχεια και στην εξαθλίωση ούτε μένει αμόρφωτος και εγκαταλειμμένος χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, όπως ζουν οι λαοί όλων των αστικορεβιζιονιστικών χωρών, αλλά ζει σε κατάσταση ευημερίας, η δε ικανοποίηση των υλικών του αναγκών και του πολιτιστικού του επιπέδου συμβαδίζει με την ανάπτυξη της βιομηχανίας, της γεωργίας και των άλλων κλάδων της οικονομίας, συμβαδίζει με τις επιτυχίες που σημειώνονται καθημερινά σ’όλους τούς τομείς της οικοδόμησης του σοσιαλισμού.
Σήμερα ο αλβανικός λαός δεν πληρώνει καθόλου φόρους. Τα δε ενοίκια ,που είναι πολύ χαμηλά και έχουν συμβολικό χαραχτήρα δεν ξεπερνούν το μισθό μιας μέχρι δύο εργατοημερών ,τη στιγμή που στις καπιταλιστικές χώρες τα ενοίκια καταβροχθίζουν πάνω από 30% των εσόδων των εργαζομένων μαζών. Τα 80% του αλβανικού πληθυσμού ζουν σε κατοικίες που χτίστηκαν στην περίοδο της Λαϊκής Εξουσίας. Στο 7ο πεντάχρονο σχέδιο έχει καθοριστεί σαν στόχος να χτιστούν πάνω από 80 χιλιάδες νέα διαμερίσματα και σπίτια, στα όποια υπολογίζεται να στεγαστούν γύρω στις 400 χιλιάδες άτομα. Σημαντικά επίσης μέτρα προς όφελος των αλβανών εργαζομένων παίρνονται μέσω της κατανομής των κοινωνικών κονδυλίων κατανάλωσης, όπως είναι οι κρατικές δαπάνες για την διατήρηση παιδικών κήπων και βρεφικών σταθμών, των σπιτιών ανάπαυσης, για τις κοινωνικές ασφαλίσεις, κλπ.
Σε αντίθεση με την Σοσιαλιστική Αλβανία ο αστικορεβιζιονιστικός κόσμος παρουσιάζει μια ζοφερή εικόνα. Η σημερινή οικονομική κρίση έχει αγκαλιάσει όλες χωρίς εξαίρεση τις καπιταλιστικές και τις ρεβιζιονιστικές χώρες και έχει κλονίσει συθέμελα την καπιταλιστική οικονομία αυτών των χωρών που βρίσκεται σε κατάσταση χάους και αποσύνθεσης. Η στασιμότητα και η μείωση της παραγωγής, η μη πλήρης απασχόληση των παραγωγικών δυνατοτήτων, η ενεργειακή και νομισματική κρίση, ο πληθωρισμός, η άνοδος των τιμών, η στρατιωτικοποίηση της οικονομίας, είναι φαινόμενα που χαρακτηρίζουν μόνιμα την τελευταία δεκαετία, την καπιταλιστική οικονομία όλων των αστικο-ρεβιζιονιστικών χωρών, τα όποια μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο την αστάθεια της και επιταχύνουν τη διαδικασία του σαπίσματος και της πλήρους αποσύνθεσης της αστικο-ρεβιζιονιστικής κοινωνίας.
Το προλεταριάτο και η αγροτιά και γενικά οι πλατιές εργαζόμενες μάζες των αστικο-ρεβιζιονιστικών χωρών ζουν σε κατάσταση απόλυτης εξαθλίωσης. Η στρατιά των άνεργων μεγαλώνει καθημερινά και σήμερα ξεπερνάει τα 100 εκατομμύρια. Το φαινόμενο της φτώχειας και του υποσιτισμού είναι καθημερινή πραγματικότητα για τις εργαζόμενες μάζες των αστικο-ρεβιζιονιστικών χωρών. Οι ονομαστικοί τους μισθοί πέφτουν και οι πραγματικοί τους μισθοί συνεχώς μειώνονται. Ο πληθωρισμός, οι συνεχείς υψώσεις των τιμών και οι διαρκής αύξηση των φόρων, άμεσων και έμμεσων, αυξάνουν τα κέρδη των μονοπωλίων. Τα μονοπώλια, όπως είναι γνωστό, για να πετύχουν ανώτατα κέρδη χρησιμοποιούν τον πληθωρισμό και τις υψώσεις των τιμών. Η εκμετάλλευση και η καταπίεση των εργαζομένων μαζών αυτών των χωρών εντείνεται καθημερινά και οι συνθήκες δουλειάς χειροτερεύουν διαρκώς και γίνονται αφόρητες. Το βιοτικό τους επίπεδο πέφτει συνεχώς και αναγκάζονται να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες. Όλη αυτή την κατάσταση οι πλατιές λαϊκές μάζες δεν την δέχονται παθητικά. Ξεσηκώνονται καθημερινά σε αγώνα για να αποκρούσουν τις επιθέσεις των καπιταλιστών που θέλουν να ρίξουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες τους και συνειδητοποιούν ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να «διορθωθεί» στα πλαίσια του καπιταλισμού και ότι είναι απαραίτητη η ανατροπή του καπιταλισμού με βίαιη επανάσταση.
Μια απλή σύγκριση μεταξύ του σοσιαλισμού που υπάρχει και οικοδομείται με επιτυχία στη ΛΣΔ Αλβανίας - τη μόνη σοσιαλιστική χώρα σήμερα στον κόσμο - και του καπιταλισμού που κυριαρχεί στις αστικο-ρεβιζιονιστικές χώρες μας δείχνει με πειστικό τρόπο την απόλυτη υπεροχή του σοσιαλισμού απέναντι στον καπιταλισμό.
Από τη μια ορθώνεται ο σοσιαλισμός που βασίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία πάνω στα μέσα παραγωγής -με απαραίτητη προϋπόθεση στον πολιτικό τομέα τη Δικτατορία του Προλεταριάτου - που αναπτύσσεται διαρκώς χωρίς κλονισμούς και οικονομικές κρίσεις, χωρίς στασιμότητα και πτώση της παραγωγής, χωρίς καταστροφές των παραγωγικών δυνάμεων, χωρίς πληθωρισμό, υψώσεις τιμών, άνεργία, κλπ, ένα σύστημα στο όποιο δεν υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ένα σύστημα στο όποιο βασικός σκοπός της παραγωγής είναι η ολοένα και πιο πλέρια ικανοποίηση των διαρκώς αυξανομένων υλικών και πολιτιστικών αναγκών των εργαζομένων.
Από την άλλη στέκεται ο καπιταλισμός, ένα εκμεταλλευτικό, σάπιο, παρακμασμένο και ιστορικά καταδικασμένο σε εξαφάνιση οικομικο-κοινωνικό σύστημα, που βασίζεται στην ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, που σκοπό της παραγωγής έχει το κέρδος, και το όποιο συγκλονίζεται συνέχεια από κρίσεις, που χαρακτηρίζεται από αναρχία στην παραγωγή, από πληθωρισμό, συνεχείς αυξήσεις τιμών, μαζική άνεργία, στασιμότητα και πτώση της παραγωγής, μη πλήρη απασχόληση των διαθέσιμων πόρων, από καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων, φαινόμενα που δείχνουν ότι έχει σαπίσει και πρέπει να ανατραπεί.
Μια σύγκριση της κατάστασης των εργαζομένων της ΛΣΔ Αλβανίας με εκείνη του προλεταριάτου και των εργαζομένων των αστικορεβιζιονιστικών χωρών μας δείχνει ξεκάθαρα δύο καταστάσεις ριζικά διαφορετικές. Από τη μια έχουμε την εργατική τάξη και τη συνεταιρισμένη αγροτιά της ΛΣΔ Αλβανίας απαλλαγμένες μια για πάντα από την καπιταλιστική καταπίεση και εκμετάλλευση, απαλλαγμένες από την μάστιγα της κρίσης, την ανεργία, τον πληθωρισμό, την άνοδο των τιμών, τα φορολογικά βάρη, τη φτώχεια, την αγραμματοσύνη, την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και των κοινωνικών ασφαλίσεων κλπ. που ζουν σε μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από ευημερία και διαρκή άνοδο του βιοτικού και πολιτιστικού τους επιπέδου και από την άλλη έχουμε το προλεταριάτο και γενικά τις πλατιές λαϊκές μάζες των αστικο-ρεβιζιονιστικών χωρών που ζουν σε άθλιες συνθήκες, βυθισμένες στη φτώχεια και στην αμάθεια, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και κοινωνικές ασφαλίσεις, που το βιοτικό τους επίπεδο χειροτερεύει καθημερινά ,που η εκμετάλλευση και η καταπίεσή τους εντείνεται, που τούς πλήττει ιδιαίτερα η κρίση, η μαζική ανεργία, ο πληθωρισμός, οι αυξήσεις των φόρων, η ύψωση των τιμών κλπ, που όλα μαζί εντείνουν το προτσές της απόλυτης εξαθλίωσής τους.
Το προλεταριάτο των αστικο-ρεβιζιονιστικών χωρών χαίρεται ιδιαίτερα για τις επιτυχίες που σημειώνουν οι αλβανοί εργαζόμενοι στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού χαίρονται ιδιαίτερα που εργάζονται με επαναστατικό ενθουσιασμό και είναι συσπειρωμένοι γύρω από το ηρωικό τους Κόμμα και τον αγαπημένο τους ηγέτη σ.Ε.Χότζια και είναι αποφασισμένοι να υπερασπίσουν τις σοσιαλιστικές τους καταχτήσεις.
Ο φάρος του σοσιαλισμού στον κόσμο, η ΛΣΔ Αλβανίας δείχνει το σωστό δρόμο στο προλεταριάτο όλων των χωρών στη σκληρή πάλη που διεξάγει ενάντια στην καπιταλιστική καταπίεση και εκμετάλλευση, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον σοσιαλιμπεριαλισμό, για την ανατροπή του καπιταλισμού με βίαιη επανάσταση και την εγκαθίδρυση της Δικτατορίας του Προλεταριάτου σ’όλο τον κόσμο.